Jan de Voogd
| Jan de Voogd | |
|---|---|
 De eerste mosselen op de veiling te Yerseke, 2-7-1992. Voormalig gedeputeerde Jan de Voogd, voorzitter van Zevibel en bestuurslid van het productschap voor vis en visproductie bekijkt zelf de zojuist aangevoerde mosselen aan boord. De Voogd vindt het een slechte zaak voor de handel dat een kilo mosselen ongeveer 17 gulden kost. Foto: ZB/Beeldbank Zeeland, F. Viergever, nr. 184553. | |
| Geboren | 13 september 1924 Veere |
| Overleden | 25 juni 2015 Veere |
| Beroep | politicus |
| VIAF | Jan de Voogd |
Inhoud
Achtergrond en opleiding
Jan Daniel de Voogd werd geboren als de enige zoon van een aannemer. Hij doorliep na de lagere school in de oorlogsjaren de HBS-A in Middelburg. Daarna volgde hij een opleiding tot maatschappelijk werker en werkte hij als ambtenaar bij de gemeente Veere. Daarna was hij werkzaam bij het Gewestelijke Arbeidsbureau in Vlissingen, waar hij directeur werd. Door deze functie ontwikkelde hij zich tot deskundige op het gebied van arbeidsvoorziening. Hij werkte daarna nog voor het Leerlingwezen.
Provinciale Staten
Jan de Voogd werd in 1974 door de VVD onverwachts gevraagd voor die partij op de kieslijst voor de Provinciale Statenverkiezingen van Zeeland. Tot zijn grote verbazing belandde hij op een verkiesbare vijfde plaats en dat leidde tot een zetel voor hem in Provinciale Staten.
Kamerlid
Jan de Voogd kwam na de verkiezingen van 1977 voor de VVD in de Tweede Kamer. Hij combineerde dit Kamerlidmaatschap met zijn functie in de Provinciale Staten. In de Tweede Kamer hield hij zich naast vraagstukken op het terrein van arbeidsvoorziening ook bezig met het stakingsrecht voor ambtenaren en met onderwijs, met name wat het beroepsonderwijs, vormingswerk etc. betrof. Ook vroeg hij om aandacht voor de problematiek van de jeugdwerkloosheid, een in de tweede helft van de jaren ’70 opkomend fenomeen.
Opnieuw in de Staten
Na zijn vertrek uit de Kamer was Jan de Voogd nog negen jaar gedeputeerde van Zeeland. Daar hield hij zich vooral bezig met de veerdiensten, waterstaat, bestuurlijke organisatie en personele zaken. Als voormalig Zeeuws Kamerlid maakte hij ook gebruik van zijn voormalige contacten in Den Haag. Zo sleepte hij de dubbeldekker Juliana in de wacht, stimuleerde hij de voltooiing van een volwaardige autoweg over de stormvloedkering. Een gebeurtenis die hij zelf achteraf als zijn grootste politieke succes beschouwde. Verder was Jan de Voogd als gedeputeerde onder andere succesvol bij het tijdig afronden van de dijkversterkingen, de verbreding van het Kanaal door Zuid-Beveland en verbetering van de zoetwatervoorziening voor de Zeeuwse landbouw. In 1990 kwam Jan de Voogd op een opvallende manier in het nieuws toen hij de noodklok luidde over de onstuimige groei van de recreatie en toerisme in Zeeland. ‘Zeeland is vol’ werd een gevleugelde uitdrukking om aan te geven dat de groeiende toeristenstromen naar Zeeland tot onacceptabele situaties leidde. Heel veel Zeeuwen waren het met hem eens, zo bleek uit een peiling van de PZC.
Belastingaffaire
Jan de Voogd moest in 1991 samen met een aantal andere gedeputeerden de politiek verlaten vanwege de zogenoemde ‘belasting- en declaratieaffaire’, waarbij gedeputeerden en oud gedeputeerden de provincie ten onrechte zouden hebben laten opdraaien voor persoonlijke naheffingen inkomstenbelasting.[1] Jan D. Voogd keek met enige bitterheid terug op deze episode en voelde zich ‘als een vuilniszak op straat gezet’. Ook vanuit de landelijke VVD ervaarde hij weinig steun in deze affaire. Dit leidde er uiteindelijk toe dat hij zijn VVD-lidmaatschap opgaf.
Na de politiek
Na zijn aftreden als gedeputeerde vervulde Jan de Voogd nog een aantal relevante functies buiten de politiek. Zo werd hij in 1991 voorzitter van de Zeeuwse vereniging voor visserijbelangen (Zevibel). Daarnaast werd hij in 1993 voorzitter van Delta Expo.
Trivia
Jan de Voogd stond bekend als een workaholic en een liberaal in hart en nieren. Een man ook waarvan vaak gezegd werd dat hij te aardig was voor de harde politiek. Hij woonde het grootste gedeelte van zijn leven (vanaf 1957) in Vlissingen, was getrouwd en had twee kinderen. Hij overleed op 90-jarige leeftijd in zijn geliefde geboortestad Veere.
Prijzen/eretekens
- Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, 29 april 1991, voor zijn inzet als Statenlid (1974-1991), Kamerlid (1977-1981) en gedeputeerde (1982-1991).
Bronnen
Auteur
-W. van Gorsel, 2023
