Jan Goeree/EvZ1982-1984

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

(Middelburg 20 oktober 1670 - Amsterdam 4 januari 1731). Schrijver en dichter, graveur en tekenaar. Hij was een zoon van de schrijver en boekverkoper Willem *Goeree te Middelburg, kreeg schilderlessen van Gerard de Lairesse in Amsterdam en vestigde zich daar als boek- en kunstverkoper. Hij was een zeer productieve boekillustrator; meestal werden zijn tekeningen door anderen in het koper gestoken, maar hij graveerde ook zelf; in hoofdzaak zijn het historische onderwerpen. Zeer bekend werden zijn illustraties voor de 'Historie des ouden en nieuwen Testaments' (1700, één van de eerste platenbijbels en bekend als de Goereebijbel) en voor de `Galerie agréable du monde', uitgegeven in Leiden door P. van der Aa. Als dichter is hij vooral bekend door zijn vertaling van Scarron's 'Alexander, koning van Cyprus en Cilicië' (1707). In de voorrede hiervan spot hij met de dichters die de vorm belangrijker vinden dan de inhoud, maar zijn eigen prestaties zijn ook niet bepaald indrukwekkend. Twee zeer gevarieerde bundels `Mengelpoëzy' verschenen na zijn dood in 1734; ze bevatten een Amsterdams kluchtspel, satires en allerlei soorten gelegenheidsgedichten.