Jacques de Milliano
| Jacques de Milliano | |
|---|---|
 Jacques de Milliano, 1986. Foto: Wikimedia Commons. | |
| Geboren | 22 maart 1955 Oostburg |
| Beroep | arts, bestuurder en Kamerlid CDA |
Jacques de Milliano is een uit Zeeuws-Vlaanderen afkomstige arts en bestuurder. Hij verwierf grote bekendheid als medeoprichter en voorzitter van Artsen zonder Grenzen Nederland. De Milliano was in 1998 korte tijd lid van de Tweede Kamer namens het CDA.
Achtergrond
Jacques de Milliano groeide op in Breskens in een gezin met vier kinderen, waar zijn ouders een hotel en twee restaurants exploiteerden. Genealogisch gezien stamt de familie De Milliano uit een Spaans/Portugees geslacht.
Als kind moest Jacques de Milliano zeer regelmatig meehelpen in het horecabedrijf van zijn vader en moeder. Zo verkocht hij onder andere souvenirs aan toeristen op het Breskense veerplein.
Opleiding
Jacques de Milliano bezocht als kind de katholieke lagere school in Breskens. Daarna ging hij, evenals zijn oudere broer, naar de katholieke kostschool Zevenkerken te Brugge dat geleid werd door Benedictijner paters. Na enige aarzeling koos hij vervolgens voor een medicijnenstudie te Kortrijk (drie jaar) en Leuven (vijf jaar). Daarna volgde hij de opleiding Tropische Geneeskunde aan het Koning Leopoldinstituut te Antwerpen (half jaar).
Carrière
Naar Afrika
Na zijn opleiding liet de vloeiend Frans sprekende Jacques de Milliano zich door de Belgische tak van de internationale hulporganisatie Artsen zonder Grenzen in februari 1983 uitzenden naar het Noorden van Tsjaad. Daar werkte hij onder de slachtoffers van de oorlog met Libië. Nadat hij in 1984 van deze missie terugkwam werkte hij vervolgens in het Haarlems ziekenhuis Mariastichting, terwijl hij tegelijkertijd de opleiding tot internist volgde. Een carrière als succesvol internist leek voor De Milliano dan ook in het verschiet te liggen.
Artsen zonder Grenzen
Zijn enthousiasme voor het werk van Artsen zonder Grenzen verdween echter niet. Uiteindelijk nam De Milliano ontslag in het Haarlemse ziekenhuis en in het voormalige Wilhelminagasthuis in Amsterdam opende hij samen met vijf anderen in februari 1985 een klein kelderkantoortje van Artsen zonder Grenzen. In april 1985 konden de eerste Nederlandse artsen en verpleegkundigen al naar een 'eigen' project worden gestuurd: een kamp voor Ethiopische vluchtelingen in Somalië. De Nederlandse afdeling van Arten zonder Grenzen was een feit en Jacques de Milliano werd de eerste directeur. Later zou de Milliano ook nog een Canadese, Britse en Duitse tak van Artsen zonder Grenzen oprichten. De eerste jaren als hoogste man van Artsen zonder Grenzen was Jacques de Milliano vooral veel onderweg. Hij vloog van crisisgebied naar crisisgebied en was onder andere in landen als Rwanda, Irak en voormalig Joegoslavië. Later werd dat minder en was hij meer vanuit Nederland op de achtergrond werkzaam. Hiervoor volgde De Milliano ook een studie bedrijfskunde (Nijenrode). De Nederlandse tak van Artsen zonder Grenzen groeide intussen hard en werkte steeds professioneler. Begin jaren negentig telde de organisatie onder leiding van Jacques de Milliano al vijftig vaste medewerkers en zo'n honderd tot honderdvijftig vrijwilligers. Als waardering voor het werk van Artsen zonder Grenzen Nederland kreeg de organisatie in 1996 de Four Freedom Award voor 'vrijwaring van gebrek'.[1]
De politiek in
Jacques de Milliano, die lid is van het CDA, stelde zich in september 1997 onverwacht beschikbaar voor een Kamerzetel voor de Christen Democraten. In 1998 kwam hij verrassend op een hoge plek (8) op de kandidatenlijst van het CDA voor de Tweede Kamerverkiezingen te staan en kwam hij (met ruim 12.000 voorkeursstemmen) op 19 mei 1998 in de Kamer terecht. Als Kamerlid was De Milliano ook lid van de Raadgevende Vergadering van de Raad van Europa en West-Europese Unie.
Al voor de verkiezingen liet De Milliano in een interview weten het op een aantal essentiële punten niet eens te zijn met de politiek leider van het CDA, Jaap de Hoop Scheffer. Begin november 1998, bijna een halfjaar na de verkiezingen, kwam hij in conflict met de meerderheid van zijn fractie over het terugsturen van Bosnische vluchtelingen met een A-status. Hoewel hij de mogelijkheid kreeg een minderheidsstandpunt in te nemen, trad hij op 10 november 1998 terug als fractielid en een week later ook als Kamerlid.[2]
Na zijn vertrek uit de Kamer keerde Jacques de Milliano terug naar Artsen zonder Grenzen. Daarnaast richtte De Milliano samen met de Belgische arts en oud-politicus en staatssecretaris Reginald Moreels een ‘internationale democratisch-spirituele beweging’ op, waarin parlementariërs open en eerlijk hun eigen standpunten zouden kunnen verdedigen.[3] Later richtte De Milliano met een aantal ‘onafhankelijke’ denkers als econoom Arjo Klamer en publicist Jurriaan Kamp de beweging ‘Ieder Mens Telt’ op. Via deze beweging wilde De Milliano zich in de politiek richten op de thema’s zorg en armoede. Nadat het CDA-er Ank Bijleveld begin 2001 uit de Kamer vertrok overwoog De Milliano een terugkeer naar de Tweede Kamer. Wettelijk gezien kon hij aanspraak maken op deze zetel en deze als eenmansfractie (naam: ‘Ieder Mens Telt’) invulling geven. Na fel protest vanuit de CDA-fractie zag Jacques de Milliano toch van die stap af.[4]
Na de politiek
Na zijn periode in de politiek pakte Jacques de Milliano zijn oude vak als arts weer op. Hij ging in april 2001 weer aan de slag als arts-assistent interne geneeskunde; ditmaal in het Van Weel-Bethesda Ziekenhuis in Dirksland. Hier ging hij zeven maanden de benodigde ervaring opdoen voor zijn huisartspapieren. Hiervoor volgde hij in België de opleiding tot huisarts.[5] In 2002 volgde hij hiervoor ook in Brussel een stage.[6]
Als huisarts in Haarlem houdt Jacques de Milliano sinds 2003 samen met de GGD Haarlem een medisch spreekuur voor dak- en thuislozen en personen zonder verblijfsvergunning. In 2005 was de Milliano medeoprichter van de Stichting VanHarte (Resto Van Harte).
Overige (bestuurs)functies
- Bestuurslid Artsen zonder Grenzen, van juni 2015 tot 2018
- Lid diverse comités van aanbeveling
Trivia/privé
Jacques de Milliano is getrouwd met Simone en woont in Heemstede. Het paar heeft drie kinderen (twee dochters, een zoon).
Eretekens/prijzen
- Wolfert van Borssele-penning, 1994, vanwege grote verdiensten voor Zeeland en Nederland
Publicaties
- Tussen korenvelden en puinhopen, 1991
Bronnen
Auteur
W. van Gorsel, 2024
Noten
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Award Artsen zonder Grenzen drukt streven naar recht op hulp uit', in: PZC, 6 maart 1996, pag. 13
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'De Milliano uit CDA', in: PZC, 11 november 1998, pag. 1
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'De Milliano is onvindbaar voor het CDA', in: PZC, 18 januari 2001, pag. 1
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'De Milliano ziet toch af van zetel', in: PZC, 29 januari 2001, pag. 1
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'De Milliano aan de slag in ziekenhuis', in: PZC, 19 april 2001, pag. 17
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'De Milliano looft Belgische zorg', in: PZC, 8 juni 2002, pag. 2