Inundatie

Inundatie

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Het onderwater zetten van een poldergebied om uit militaire overwegingen een verdedigingslinie voor het achterliggende land te vormen. Oorspronkelijk bracht men een inundatie tot stand met het doorsteken van de betreffende dijken; later gebeurde dit door het openstellen der suatiesluizen. De vele polders in Zeeland leenden zich voor dergelijke operaties uitstekend. Vooral in Zeeuws-Vlaanderen zijn in de loop der eeuwen vele inundaties uitgevoerd en zijn verschillende waterlinies aangelegd, die dan van forten en schansen werden voorzien. Het gevolg was dat bijv. in de 80-jarige oorlog een groot deel van West zowel als van Oost Zeeuws-Vlaanderen, één groot geïnundeerd moeras was. De jongste inundaties in Zeeland dateren uit de Tweede Wereldoorlog. In 1940 moest Oost Zuid-Beveland als waterlinie dienst doen om de Duitsers tegen te houden, waarvoor de Kruiningenpolder onder water werd gezet. Op Schouwen was het in 1944 de Duitse bezetter, die het waterpeil in de Schouwenpolder met 1,5 m opvoerde door het openzetten der suatiesluizen. Ook het land van Tholen werd bijna geheel met zout water geïnundeerd; op St. Philipsland bleef de inundatie beperkt tot het draszetten van een tweetal polders. De oorlogsbombardementen van 1944 op de Walcherse dijken veroorzaakten wel een heel bijzondere en rampzalige inundatie.

AUTEUR

M.H. Wilderom

LITERATUUR

De Bruin en Wilderom, Tussen afsluitdammen. Wilderom, Tussen de afsluitdammen I1-IV. Huitema, Dijken.

AFBEELDING

Walcheren na het bombardement op de dijken in 1944; situatie dijksgaten. Inundatie Kruiningenpolder, mei 1940.