Hulsterloo (het Bos Van Hulst)

Hulsterloo (het Bos Van Hulst)

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Dorp in oostelijk Zeeuws-Vlaanderen; in 1858 kreeg het de naam Nieuw-Namen. Hulsterloo wordt reeds in een schenkingsoorkonde uit 1136 genoemd. In dat jaar schenkt de graaf van Aalst, lwein van Gent, Hulsterloo en het land er omheen aan de abdij van Saleghem. Het is de eeuwen door een centrum van Mariaverering geweest en was vermoedelijk een van de oudste genadeoorden in heel Vlaanderen. Het middelpunt van de Mariaverering was een klein beeldje van Onze Lieve Vrouw dat een plaatsje had boven het hoofdaltaar van de kapel van Hulsterloo. De herkomst van het beeldje is onbekend; er bestaan veel legenden over. Op 29 januari 1580 werden de eigendommen en de overblijfselen van de kapel en het 'klooster' verkocht en eindigt de geschiedenis van het eens zo befaamde Mariagenadeoord. Het O.L.V.-beeldje wordt nu in de abdij van Drongen bewaard; een kopie is in Nieuw-Namen aanwezig, niet ver van de Kapelleberg, waar de kapel van Hulsterloo heeft gestaan. Hulsterloo heeft vooral blijvende bekendheid gekregen door het dierenepos 'Van den Vos Reinaarde' Reinaard de Vos), dat zich in de streek van Hulsterloo zou hebben afgespeeld: 'Int oestende van Vlaenderen staet een bosch, ende hiet Hulsterloo'.

AUTEUR

J.A. Trimpe Burger

LITERATUUR

P.J. Brand, Hulsterloo.