Hughersluis

Verdronken stadje in Oost Zeeuws-Vlaanderen, gelegen aan de Blide (Zoutvliet) in het ambacht Assenede. Genoemd naar een door Hugo van Steenland gestichte sluis; Hugo verkocht hier in 1236 land aan de Oost-Vlaamse Cisterciënzer vrouwenabdij Ter Bossche. Uit de Gentse baljuwrekeningen van 1291 blijkt dat Hughersluis toen een stad was; in 1326 bezat het een eigen schepenbank. Het was een centrum voor zoutproductie en turftransport, gewonnen door moernering.

Hughersluis is in 1385 platgebrand door de Fransen, die een strafexpeditie hielden in de Vier Ambachten. Hughersluis had voedsel aan het opstandige Gent geleverd en werd daarom gestraft. De woensdagmarkt voor graan en vee verdween kort nadien, maar is in 1434 evenals de markttol hersteld door de Bourgondische hertog Filips de Goede.

Jacob Doucht, ontvanger van Vlaanderen ‘in de partien van Ghend ende den appendentien’ gaf op 10 januari 1468 uit naam van de hertog van Bourgondië aan Klaes van Rijssele als meestbiedende het baljuwschap van de steden van Axel en Hughersluis in pacht. Een jaar later, in 1469-1470, was de Zeeuwse edelman Joos van Kruiningen baljuw van Hughersluis. In 1472 ging het baljuwschap over op ridder Guy van Gistel, die de functie weer voor twee jaar in onderpacht gaf.

[Afbeelding: Kaart van François van de Velde uit 1549, afbeelding 4 in: M.K.E. Gottschalk, De Vier Ambachten en het Land van Saaftinge in de Middeleeuwen. Een historisch-geografisch onderzoek betreffende Oost Zeeuws-Vlaanderen c.a. (Assen, 1984), met bronvermelding R.A. Gent, no. 613.]

Hughersluis verdronk in de zomer van 1488, bij de overstroming van het noordelijk deel van het ambacht Assenede, en vervolgens op 18 februari 1492. Het verdween nadien in de Zuudzee of Braakman. Een kaart van de Braakman door François van de Velde uit 1549 toont nog de ligging van Hughersluis, ten zuidwesten en niet ver van Triniteit.