Gewasbescherming

Gewasbescherming

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Hieronder verstaat men het complex van maatregelen dat het gewas moet beschermen tegen schadelijke invloeden in de ruimste zin des woords. In engere zin omvat het de toepassing van chemische middelen ter bestrijding van plantaardige en dierlijke plantenparasieten. Ontwatering, organische stofvoorziening en vruchtwisseling, in combinatie met een evenwichtige bemesting, aangepaste grondbewerkingsen zaaimethoden, alsmede het gebruik van gezond zaaizaad en pootgoed met daarbij een juiste zaaidiepte, zaaizaadhoeveelheid en rijafstand, leggen de basis voor een gezond gewas met optimale kansen om zich te ontwikkelen. Bij het uitschakelen van de onkruid-concurrentie gaan mechanische en chemische methoden hand in hand. De chemische bestrijding van insecten is gebaseerd op duidelijke richtlijnen t.a.v. tijdstip en hoeveelheid middel; in bepaalde gevallen wordt via een net van waarnemers een waarschuwingssysteem opgebouwd, een geleide bestrijding toegepast en zodoende wordt het aantal bespuitingen tot een minimum beperkt. Bij de chemische bestrijding van schimmels en bacteriën is men vaak (nog) aangewezen op preventief werkende middelen. Een strenge keuring van rijkswege, waarbij met name persistente (niet afbrekende) middelen worden geweerd, met daarnaast een gerichte voorlichting bij het gebruik, garandeert in deze de gebruiker van chemische gewasbeschermingsmiddelen een maximum aan mogelijkheden bij de moderne teeltmethoden, anderzijds de consument een minimum aan risico's bij het nuttigen kan een ook nog betaalbaar voedselpakket.

AUTEUR

M.A. Geuze