Chris Riemens
| Chris Riemens | |
|---|---|
 | |
| Geboren | 11 februari 1958 Grijpskerke |
| Beroep | profvoetballer |
Chris Riemens, een boerenzoon afkomstig uit Grijpskerke, is een voormalig profvoetballer.
Inhoud
Loopbaan
Serooskerke
Chris Riemens begint zijn voetballooppbaan in de jeugd bij Serooskerke. Al op jonge leeftijd komt hij in het eerste elftal terecht, waar hij met zijn broer Jan Riemens en Han Lobbezoo een gevreesd aanvalstrio vormt.[1] De prestaties van Riemens blijven niet onopgemerkt. Vele profclubs - waaronder Beveren uit Belgie, Willem II, Feyenoord, AZ en Roda JC - tonen interesse. Riemens kiest voor het Roda JC van trainer Bert Jacobs, die ook provinciegenoot Adrie Koster goed had begeleid bij deze club.
Roda JC
Het eerste contractjaar bij Roda JC is voor Chris Riemens vooral een leerjaar. Hij speelt zijn wedstrijden meestal in het tweede elftal en speelt in totaal acht wedstrijden in het eerste (0 goals). Het tweede jaar verloopt beter en komt hij tot 24 competitiewedstrijden (2 goals). Toch is een tegenvallende tweede seizoenshelft voor Riemens aanleiding de clubleiding om een transfer te vragen en zijn nog een-jarige contract te laten ontbinden. Roda JC verleent hieraan meedewerking. Overigens is ook de slechte verstandhouding met vele andere (vooral Limburgse) medespelers voor Riemens aanleiding een andere club te zoeken.[2] Hij kiest voor een aanbieding van PEC-Zwolle.
PEC Zwolle
Bij het PEC van trainer Fritz Korbach beleeft Chris Riemens een moeizaam eerste seizoen. Hij raakt geblesseerd, verliest zijn basisplaats en scoort weinig. Ook blijft hij als mens moeilijk overeind in het harde profmilieu.[3] Het tweede jaar verloopt beter voor Chris Riemens en herovert hij zijn basisplaats. Hij krijgt van PEC tevens contractverlenging voor nog twee seizoenen. In het derde contractjaar volgt een terugslag voor Riemens. Hij speelt minder vaak in de basis en moet een contract als semi-prof tekenen. Hij werkt daarnaast als postbode in Lelystad.[4]
Weer amateur
Ook het laatste contractjaar van Riemens wordt geen succes. Mede door zijn werk als postbode kampt hij met blessures. Bovendien moet hij in Zwolle concurreren tegen de aangetrokken ex-internationals Kees van Kooten en Johnny Rep. Zomer 1984 besluit hij een punt te zetten achter zijn profavontuur en gaat hij spelen voor de amateurs van Flevo-boys uit Emmeloord.[5] Bij deze club kan hij ook als (jeugd)trainer aan de slag.[6] Chris Riemens' goede prestaties bij Flevo boys vormen overigens aanleiding hem uit te nodigen voor het Nederlands amateurelftal. Vanaf 1986 komt Chris Riemens uit voor SC Genemuiden, uit zijn gelijknamige woonplaats. Als trainer is hij later succesvol bij zijn oude amateurclub Flevo-boys.[7]
Statistieken
| Seizoen | Club | Land | Competitie | Wed. | Goals |
|---|---|---|---|---|---|
| 1978/79 | Roda JC Kerkrade | Nederland | Eredivisie | 8 | 0 |
| 1979/80 | Roda JC Kerkrade | Nederland | Eredivisie | 24 | 2 |
| 1980/81 | PEC Zwolle | Nederland | Eredivisie | 31 | 1 |
| 1981/82 | PEC Zwolle | Nederland | Eredivisie | 31 | 2 |
| 1982/83 | PEC Zwolle | Nederland | Eredivisie | 22 | 3 |
| 1983/84 | PEC Zwolle | Nederland | Eredivisie | 12 | 2 |
| Totaal | 139 | 10 | |||
| Bijgewerkt tot 6 februari 2012 | |||||
Auteur
Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021
Bron
Sites
Krantenbank Zeeland, PZC 1973-2015
Noten
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Chris Riemens Serooskerke: geen kampioenschap', in: PZC, 25 augustus 1977, pag. 25.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Chris Riemens volledig afgeknapt op Roda', in: PZC, 10 juni 1980, pag. 14.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Chris Riemens: De oudere generatie is meer gehard', in: PZC, 4 april 1981, pag. 23.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Chris Riemens: geen reden tot tevredenheid', in: PZC, 20 augustus 1983, pag. 35.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Chris Riemens: 'Ik heb profvoetbal nooit een status gevonden', in: PZC, 14 juli 1984, pag. 23.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Ik heb geleerd dat je met wat bluf ver kunt komen', in: PZC, 26 januari 1985, pag. 26.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Anderen zouden naast hun schoenen lopen', in: PZC, 29 april 1994, pag. 23.
