Alexander de Muncq sr., (ook Muynck, Muincq, Munck)/EvZ1982-1984

Geboorte- en sterfdatum onbekend. Koopman en magistraat. Liet zich, blijkens de stadsrekeningen op 5 oktober 1649 inschrijven als poorter van Middelburg, waar hij al spoedig een vermogend man werd (of misschien van de aanvang al was) en in de Oostindische Compagnie als bewindhebber werd opgenomen. De Muncq bewoog zich ook op politiek terrein en stak als lid van het college van kiesheren zijn prinsgezindheid niet onder stoelen of banken. Toen er bij de oproeren van 1672 geruchten gingen dat Holland wel bereid was om met Frankrijk te pacteren eiste de Muncq, dat Zeeland daaromtrent niets zou beslissen alvorens zijn eerste vertegenwoordiger, de prins van Oranje te hebben geraadpleegd. In de strijd van de fakties, waarbij het vaak moeilijk is uit te maken of het ging om een politieke overtuiging of om een ordinaire twist van regenten onder elkaar, werd deze houding hem tijdelijk fataal. Hij moest wijken, maar hij had zich de erkentelijkheid van stadhouder Willem III verworven en toen deze wat steviger in het zadel zat, eiste hij dat de Muncq en hen die hem hadden gesteund in hun functies zouden worden herbenoemd. Nadien horen we weinig meer van de Muncq sr. Hij was getrouwd met de Vlaamse Johanna Stalins. Het echtpaar had drie dochters en twee zoons. Voor de dochters werden voordelige contracten (=huwelijken) afgesloten: de oudste trouwde met Pieter van Rosmalen, een kiesheer, later bewindhebber van de W.I.C. Sara trouwde met Adriaan van Riemsdijk, een lid van de vroedschap en na diens overlijden met David van der Nisse, een schatrijke groot grondbezitter op Zuid-Beveland, gecommitteerd raad van Zeeland en Raad ter Admiraliteit en Adriana trad in het huwelijk met de 'coming man' Cornelis Versluis, schepen en raad sinds 1681 en sinds 1688 tevens pensionaris der stad. Voor de carrière van de beide zoons, zie hieronder.