Abraham Emilius von Brucken Fock/EvZ1982-1984

(Kasteel ter Hooge, Koudekerke 28 dec.1859 - Heemstede 15 aug. 1935). Componist, pianist en schilder. Reisde veel door Europa, verbleef van 1885 tot 1902 dikwijls op de buitenplaats Eversdijk, woonde sinds 1920 te Aerdenhout en Heemstede. Hij was een leerling van Richard Hol, Bargiel en Kiel. Zijn pianowerken (vooral veel preludes), liederen en twee symphonieën vertolken impressies van de natuur, die hij op zijn vele reizen zag (Bretagne en Zuid-Europa). Door Grieg werd hij 'de Nederlandse Chopin' genoemd. Ook componeerde hij koorwerken: `De wederkomst van Christus', een Pinkstercantate en een Requiem. Als beeldend kunstenaar was hij leerling van J.F. Schütz te Middelburg. Hij schilderde en aquarelleerde vooral landschappen in tere kleuren. In zijn latere jaren wijdde hij zich vrijwel geheel aan de muziek. Het grootste deel van zijn werk bevindt zich in het Frans Halsmuseum in Haarlem.