Jessica van der Spil: verschil tussen versies

Uit Wiki ZB
Ga naar: navigatie, zoeken
(Loopbaan als judoka)
(Loopbaan als judoka)
Regel 15: Regel 15:
 
De talentvolle Jessica van der Spil uit Goes krijgt haar judo-opleiding bij sportschool Geelhoed. Op 14-jarige leeftijd, in mei 1994, verovert zij haar eerste nationale titel, als zij in haar leeftijdscategorie (-16) nationaal kampioen wordt in de klasse boven 66 kg. Een jaar later breekt ze definitief door, als ze brons verovert op het NK (senioren) in 's Hertogenbosch.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1995-11-27/edition/null/page/13?query=%22Jessica%20van%20der%20Spil%22&period=1995&sort=issuedate%20ascending Krantenbank Zeeland, 'Bronzen medaille voor Van der Spil op titelstrijd judo', in: PZC, 27 november 1995, pag. 13]</ref>
 
De talentvolle Jessica van der Spil uit Goes krijgt haar judo-opleiding bij sportschool Geelhoed. Op 14-jarige leeftijd, in mei 1994, verovert zij haar eerste nationale titel, als zij in haar leeftijdscategorie (-16) nationaal kampioen wordt in de klasse boven 66 kg. Een jaar later breekt ze definitief door, als ze brons verovert op het NK (senioren) in 's Hertogenbosch.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1995-11-27/edition/null/page/13?query=%22Jessica%20van%20der%20Spil%22&period=1995&sort=issuedate%20ascending Krantenbank Zeeland, 'Bronzen medaille voor Van der Spil op titelstrijd judo', in: PZC, 27 november 1995, pag. 13]</ref>
  
In 1996 pakt Jessica van der Spil overtuigend de nationale juniorentitel.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1996-02-19/edition/0/page/15?query=%22Jessica%20van%20der%20Spil%22&period=1996&sort=issuedate%20ascending Krantenbank Zeeland, 'Van der Spil kampioene met vuur', in: PZC, 19 februari 1996, pag. 15]</ref> Deze prestatie zou ze overigens in 1997 en 1998 herhalen. Op basis hiervan wordt Jessica van der Spil uitgenodigd voor de nationale jeugdselectie.
+
In 1996 pakt Jessica van der Spil overtuigend de nationale juniorentitel.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1996-02-19/edition/0/page/15?query=%22Jessica%20van%20der%20Spil%22&period=1996&sort=issuedate%20ascending Krantenbank Zeeland, 'Van der Spil kampioene met vuur', in: PZC, 19 februari 1996, pag. 15]</ref> Deze prestatie zou ze overigens in 1997 en 1998 herhalen. Op basis hiervan wordt Jessica van der Spil uitgenodigd voor de nationale jeugdselectie. Ook bij de senioren blijft Van der Spil succesvol. In november 2017 behaalt ze brons op het NK.
 +
 
 +
In 1998 wordt Jessica van der Spil geconfronteerd met tegenslag. Tijdens de WK voor junioren in Columbia loopt ze een zware blessure op en ze is daardoor langere tijd uitgeschakeld.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1998-10-20/edition/0/page/18?query=%22Jessica%20van%20der%20Spil%22&period=1998&sort=relevance Krantenbank Zeeland, 'Mislukt afscheid van juniorentijd', in: PZC, 20 oktober 1998, pag. 18]</ref>
  
 
==Auteur==
 
==Auteur==

Versie van 8 aug 2018 om 12:23

Jessica van der Spil
230px
Bron: Wikimedia Commons
Geboren 18 juni 1979 Goes
Beroep judoka
VIAF [1]

Jessica van der Spil is een voormalige Nederlandse judoka, afkomstig uit Goes. (LATER MEER).

Loopbaan als judoka

De talentvolle Jessica van der Spil uit Goes krijgt haar judo-opleiding bij sportschool Geelhoed. Op 14-jarige leeftijd, in mei 1994, verovert zij haar eerste nationale titel, als zij in haar leeftijdscategorie (-16) nationaal kampioen wordt in de klasse boven 66 kg. Een jaar later breekt ze definitief door, als ze brons verovert op het NK (senioren) in 's Hertogenbosch.[1]

In 1996 pakt Jessica van der Spil overtuigend de nationale juniorentitel.[2] Deze prestatie zou ze overigens in 1997 en 1998 herhalen. Op basis hiervan wordt Jessica van der Spil uitgenodigd voor de nationale jeugdselectie. Ook bij de senioren blijft Van der Spil succesvol. In november 2017 behaalt ze brons op het NK.

In 1998 wordt Jessica van der Spil geconfronteerd met tegenslag. Tijdens de WK voor junioren in Columbia loopt ze een zware blessure op en ze is daardoor langere tijd uitgeschakeld.[3]

Auteur

Wim van Gorsel, 2018

Bronnen

Sites

Noten