Eduard Andriessen
| Eduard Andriessen | |
|---|---|
|
300px ' | |
| Geboren | 8 augustus 1881 Walsoorden (gem. Hontenisse) |
| Overleden | 14 oktober 1962 Vlissingen |
| Beroep | Gemeenteraadslid Vlissingen |
| VIAF | [1] |
Biografie
Eduard Andriessen is afkomstig uit Hontenisse en kwam in 1912 naar Vlissingen om als ambtenaar te werken voor de Dienst van de Posterijen (PTT). Hij werd in 1923 gekozen als raadslid in Vlissingen voor de Katholieke Volkspartij (KVP). Hij zou dit ambt uitoefenen tot september 1949. Andriessen kenmerkte zich in de Vlissingse politiek vooral vanwege zijn grote betrokkenheid bij het wel en wee van de Vlissingse arbeidersbevolking. Dit uitte zich met name in zijn vooruitstrevende sociale denkbeelden, die hem in KVP-kringen niet altijd in dank werden afgenomen. Twee voorbeelden daarvan zijn onder andere de oprichting van de kolenvereniging (fonds) en van de door hem opgerichte coöperatie ‘Ons Voordeel’ in 1930. Tijdens het raadlidmaatschap van Eduard Andriessen speelden er in de Vlissingse politiek een aantal grote thema’s zoals de besprekingen over de ziekenhuisverpleging en de behandeling van de ziekenhuiskwestie, waarbij Andriessen een voorstander blijkt van particuliere ziekenverzorging. Daarnaast is de grote sociale vooruitgang en de uitbreiding van de allerlei sociale arbeid, met name na de Tweede Wereldoorlog een belangrijk thema.
Nevenfuncties
Behalve zijn raadlidmaatschap vervulde de heer Eduard Andriessen talloze nevenfuncties. Zo was hij voorzitter van de Katholieke Volksbond, voorzitter van de Stichting Petrus (vakafdeling post), voorzitter van het Huisvestingcomité, bestuurder van ‘Herwonnen Levenskracht’ (t.b.c.-bestrijding), lid van het R.K. arm- en weesbestuur, lid van het bestuur van het katholieke ziekenhuis St. Joseph en voorzitter van de R.K. woningbouwvereniging St. Willibrordus, in 1937 door hem opgericht.
Onderscheiding
In 1947 ontving Eduard Andriessen een pauselijke onderscheiding (Het gouden erekruis Pro Ecclesia et Pontifice).
Auteur
-W. van Gorsel, 2023
