Kleiplaatgronden

Kleiplaatgronden

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Middelhoog tot hoog, soms rugvormig, gelegen gronden met een lichte kalkloze bovengrond rustend op een stugge kalkloze kleilaag. Naar beneden gaat de kleilaag over in lichter en kalkrijk materiaal, de kalkrijke zavel. In Walcheren werd vroeger de kalkrijke zavel wel naar boven gespit, het ze. zav elen. Het diende ter verbetering van de bodemstructuur van de kalkarme, zure, slempgevoelige bovengronden. Vooral onder Westkapelle was het een veel toegepaste vorm van grondverbetering. De gronden komen veel voor in noord Walcheren en op de grote rug van Kapelle-Wemeldinge. Door hun slempgevoelige bovengrond en minder goed doorlatende stugge kleitussenlaag zijn het voor land- en tuinbouw maar zeer matig gewaardeerde gronden (zie verder bodem, oudland).

AUTEUR

-Ovaa