Tot 1 januari 1970 een zelfstandige gemeente in Zuid-Beveland, waarin het dorp Oudelande; nu een deel van de nieuw gevormde gemeente Borsele; 619 inw. (1980). Wapen: Dit komt al voor op de wapenkaart van Smallegange. Het is een sprekend wapen: een oude man. Vlag: De gemeentevlag van Oudelande bestond uit drie banen, blauw-zwart-groen; hij was op 13 april 1962 bij raadsbesluit ingesteld. De vlag geeft op symbolische wijze het oude land weer: de drie banen verbeelden lucht, aarde en water. Monumenten: De kerk, thans N.H., uit het begin van de 15e eeuw, is opgebouwd uit stenen van een vroeg 14e-eeuwse voorganger. Het 14e-eeuwse koor en de noorder dwarsarm zijn in 1769 gesloopt. De toren uit de 14e eeuw stond oorspronkelijk vrij; hij behoort met die van Baarland en Kapelle tot het oudste type Zeeuwse torens. De preekstoel met koperen doopbekkenhouder stamt uit het midden van de 18e eeuw. Boven de triomfboog tussen koor en schip ontdekte men z.g. klankpotten. Het driehoekig dorpsplein met geschoren linden geeft een eigen sfeer aan het in een landelijke omgeving gelegen dorp. Geschiedenis: Door de vorming van de Zwake in 1014 werd het gebied van Oude lande, Borssele en Baarland van Zuid-Beveland gescheiden. Oudelande was een oude ambachtsheerlijkheid. Als zelfstandige parochie komt Oudelande voor op de tiendlijst van 1275-1280; ze was een dochter van die van Baarland en behoorde aan het kapittel van St.-Pieter te Utrecht. Na de Reformatie werd Oudelande beurtelings samengevoegd met Ellewoutsdijk en Baarland tot in 1659 een eigen predikant werd benoemd, Joost van Laren. Bij de stormramp van 1953 kwam Oudelande onder water te staan.

AUTEUR

C. Dekker, Zuid-Beveland. Grijpink, Register op de parochiën. S. Muller Hz., De indeeling van het bisdom. J.W. te Water, Kort Verhaal.