Pieter Meesters

Meesters, Pieter

(Rotterdam 21 okt. 1778 - Sluis 24 febr. 1837). Schoolhoofd. Stamde uit de gegoede burgerij, maar is waarschijnlijk door het vroegtijdig overlijden van zijn vader en door moeilijkheden met zijn stiefvader op drift geraakt. Ging varen, nam dienst bij de Napoleontische legers en lag door zijn eigenzinnig karakter voortdurend overhoop met zichzelf en met zijn omgeving. Na zijn diensttijd werkte hij als huisonderwijzer, vertaler Frans en voorzanger in de Hervormde kerk van Nijmegen. Was zeer begaafd en haalde zonder moeite het 'diploma van den tweeden rang', dat hem het recht gaf in grote plaatsen als schoolhoofd op te treden. Die grote plaats werd Axel, maar het aldaar beleden christendom was het zijne niet. Hij zag dus om naar iets anders en wist intussen het onhaalbaar geachte 'diploma van den eersten rang' met gemak te verwerven. Dit bezorgde hem in 1818 een benoeming tot hoofdonderwijzer in Sluis en later ook een aanstelling tot archivaris in die stad, waar hij de rest van zijn leven verbleef. Ook hier had hij voortdurend moeilijkheden, o.a. omdat hij weigerde ter kerke te gaan, maar hier kon hij zich tenminste uitleven met het schrijven van romans, essays, novellen, artikelen en historisch onderzoek. Dit laatste leverde een 'Geschiedenis van Sluis' op, die echter nimmer werd uitgegeven, omdat het aantal intekenaren onvoldoende was. Na een wisselvallig leven van 150 jaar werd dit manuscript in 1980 (herdenking van het feit dat Philips de Goede 500 jaar daarvoor in Sluis de orde van het Gulden Vlies stichtte) bewerkt, ingeleid en voorzien van een bio- en bibliografisch apparaat, uitgegeven door dr. A.M. Lauret.

LITERATUUR

Voor een bibliografie van Meester's werk zie behalve Lauret ook Nagtglas, Levensberichten II. Verder G.J. van Oorschot, Meester Meesters, Z.T 12, 1962.