Jacobus Willemsen

Willemsen, Jacobus

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

(Middelburg 22 juli 1698 - Middelburg 31 maart 1780). Theoloog. Werd na zijn studie te Utrecht in 1724 predikant te Biervliet en een jaar later te Vlissingen. Op 4 jan. 1728 werd hij te Middelburg bevestigd, waar hij bleef tot zijn emeritaat in 1779. Zijn bijnaam was 'Vader Willemsen'; dit geeft wel aan welk een plaats hij in Middelburg heeft ingenomen. Willemsen was met zijn piëtistische inslag een man des vredes. In 1740 werd Willemsen te Amsterdam beroepen, maar hij bedankte. De vroedschap van Middelburg toonde haar dankbaarheid door hem te benoemen tot hoogleraar aan de Illustre school. Bij gelegenheid van de verheffing van Willem IV tot stadhouder preekte Willemsen over Zacharias 9:16, een preek die zelfs in het Engels werd vertaald. Ook andere leerredenen van hem zijn uitgegeven, o.a. in de Reveil-serie. Zijn 50-jarig ambtsjubileum (1774) en zijn 50-jarig dienstverband met de Middelburgse gemeente herdacht hij met preken van ongeveer 5 uur, iets wat in die dagen niet eens als bijzonder lang werd beschouwd! Het vroegtijdig overlijden van zijn schatrijke vrouw stelde hem instaat het huis Rouaansche kade G 122/23 en des zomers het prachtige buiten Het Hof te Gapinge te bewonen. Willemsen had een grote bibliotheek en een fraaie collectie schilderijen (o.a. van Adriaan van de Venne).

LITERATUUR

Nagtglas, De algemeene kerkeraad. Nagtglas, Levensberichten. Vrolikhert, Vlissingsche kerkhemel. N.N.B.W. V. Tegenwoordige Staat IX, 194.