Elisabeth van den Hove

Uit encyclopedie van zeeland
Versie door Maintenance script (overleg | bijdragen) op 20 mrt 2014 om 13:57 (Importing text file)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Hove, Elisabeth Van Den

(Baarland 1666 - Dendermonde 14 mei 1751). Dichteres.

Elisabeth trad 8 december 1686 te Goes in het huwelijk met Hendrik Bruynincx uit Roosendaal, de zevende zoon van een koopman, wiens zes andere zoons de geestelijke stand hadden gekozen. Het jonge paar vestigde zich te Goes waar zij een apotheek dreven; hier werden vijf dochters en zeven zonen geboren; de vader overleed 29 september 1736. Aangezien Elisabeth zeer belezen was in de H. Schrift en zeer strijdbaar, kwam zij dikwijls in discussie met andersdenkenden. Op vijftigjarige leeftijd werd zij blind, maar in 1720 kreeg zij na een behandeling door de Roosendaalse heelmeester Velthoff haar gezichtsvermogen terug. Zij liet een handschrift na met 94 dichtstukken. De meeste zijn van Godsdienstige aard en ontleend aan de H. Schrift. Na de dood van haar man nam zij haar intrek bij een van haar kinderen te Dendermonde, waar zij overleed en in de kerk van O.L. Vrouw werd begraven. Haar handschrift, in 1898 nog in het bezit van een van haar afstammelingen. draagt de titel: 'Invallende gedachten door Elisabeth van Hove' enz.


AUTEUR

C.P.M. Holtkamp, gecontroleerd redactie 2013


LITERATUUR

Jan Broeckaart, Elisabeth van den Hove, Nederlandsche dichteres.

N.N.B.W. VI.


Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984


(Baarland 1666 - Dendermonde 14 mei 1751). Dichteres. Elisabeth trad 8 december 1686 te Goes in het huwelijk met Hendrik Bruynincx uit Roosendaal, de zevende zoon van een koopman, wiens zes andere zoons de geestelijke stand hadden gekozen. Het jonge paar vestigde zich te Goes waar zij een apotheek dreven; hier werden vijf dochters en zeven zonen geboren; de vader overleed 29 september 1736. Aangezien Elisabeth zeer belezen was in de H. Schrift en zeer strijdbaar, kwam zij dikwijls in discussie met andersdenkenden. Op vijftigjarige leeftijd werd zij blind, maar in 1720 kreeg zij na een behandeling door de Roosendaalse heelmeester Velthoff haar gezichtsvermogen terug. Zij liet een handschrift na met 94 dichtstukken. De meeste zijn van Godsdienstige aard en ontleend aan de H. Schrift. Na de dood van haar man nam zij haar intrek bij een van haar kinderen

te Dendermonde, waar zij overleed en in de kerk van O.L. Vrouw werd begraven. Haar handschrift in 1898 nog in het bezit van een van haar afstammelingen draagt de titel: 'Invallende gedachten door Elisabeth van Hove' enz.