Westkapelle, Slag Bij

Westkapelle, Slag Bij

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

4 Juli 1253. Belangrijk wapenfeit in de strijd tussen de graven van Vlaanderen en de graven van Holland om het bezit van Zeeland Bewesterschelde. Vlaanderen werd in dit geval vertegenwoordigd door de gebroeders Gwijde (Guy) en Jan van Dampierre, zonen van gravin Margaretha van Vlaanderen; de Hollandse troepen werden geleid door Floris de Voogd en zijn bondgenoot Jan van Avesnes. De Dampierres verzamelden hun leger, dat was aangevuld met Franse huurlingen onder eigen graven, in Biervliet en zeilden met de wind in de rug op Walcheren af. De Hollanders, die de aanval hadden zien aankomen of tijdig waren gewaarschuwd, hielden zich schuil in de duinen van Westkapelle en wachtten rustig de landing af. Zodra de Vlaamse schepen op het strand liepen, kwamen zij uit hun schuilplaatsen tevoorschijn en openden de aanval op de Vlamingen die, totaal verrast, nauwelijks verweer hadden. De Vlaamse en Franse ridders in hun zware harnassen konden niet uit de voeten, omdat ze moesten wachten tot de schepen met hun paarden waren geland en gelost. Enkelen ontkwamen, velen werden gevangen genomen. Doden deed men in die dagen liever niet, want een goed edelman was doorgaans een goed losgeld waard. Met het gewone voetvolk was men minder zuinig. Beroofd van zijn leiders gaf het zich al snel over, werd ingerekend, maar later naar huis gezonden, omdat daar toch niets te halen viel. De gevangen edelen werden pas vrij gelaten toen ze hun losgeld hadden betaald. Gwijde, die gewond was geraakt en zijn verdere leven mank liep, en zijn broer Jan kwamen aldus pas in 1256 vrij; Arnulf van Guines betaalde 20.720 pond parisis. Thibaut van Bar 8000 mark en Robrecht van Wevrin 3.120 pond vlaams, om maar enkele bedragen te noemen. Het gevecht was een schoolvoorbeeld van een mislukte landingsoperatie. Bijna 700 jaar later zouden de Westkappelaars ervaren, dat het ook anders kon.

LITERATUUR

J.F. Verbruggen, Het leger en de vloot van de graven van Vlaanderen vanaf het ontstaan tot in 1305. (Brussel, 1960).