Bonifacius de Jonge (2)/EvZ1982-1984

(Zierikzee 17 november 1787 - Middelburg 15 januari 1854). Medicus. Werd 17 april 1806 als student medicijnen te Leiden ingeschreven. Hij promoveerde op twee dissertaties: 1) ‘De medico physico et physico medico’ (6 juni 1810), waarin hij het belang van de studie der physica voor de geneeskunde aantoonde en 2) ‘Observationes aliquot medicae’ (28 oktober 1811). Hij vestigde zich te Middelburg, maar moest zich in april 1813 bij het Franse leger voegen. Sinds juli 1813 was hij directeur van het Militair Hospitaal te Glogau. Na de val van Napoleon keerde hij in mei 1814 te Middelburg terug en hervatte er zijn praktijk. Later werd hij onder andere door zijn onbezoldigd werk in het hospitaal te Veere tijdens de Belgische omwenteling door Willem I tot hoogleraar aan de Geneeskundige school te Middelburg benoemd. Van zijn ‘Handboek der practische geneeskunde’ (Middelburg 1840) is alleen het eerste deel verschenen. Van 1834-1854 was hij voorzitter van het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen.