Petrus Immens/EvZ1982-1984

(Oirschot 26 oktober 1664 - Middelburg 18 november 1720). Theoloog. Werd na zijn studie te Utrecht predikant in West-Souburg, om in 1695 naar Zaltbommel te vertrekken. In 1698 werd hij te Middelburg beroepen, waar hij tevens tot hoogleraar aan de Illustere School werd benoemd. Vanzelfsprekend raakte Immens betrokken bij de strijd tegen de hattemisten. Samen met Van Aalst en Smijtegelt kreeg hij in 1707 de opdracht een onderzoek in te stellen naar de oefeningen van Marinus Booms. Hoewel Immens van een wat andere geest was dan zijn collega Tuinman, keerde hij zich toen beslist tegen de volgelingen van Van Hattem. Immens kan gerekend worden tot het piëtisme. Hij is het meest bekend gebleven door ‘De Godvruchtige Avondmaalganger’ (Middelburg 1752), welk boek nog steeds herdukt wordt. Inmiddels verschenen er zo’n 3O drukken en begin 19de eeuw verscheen er zelfs een Engelse vertaling. Immens heeft dit boek niet zelf voor de druk klaargemaakt, maar Jacoba Petronella Winkelman noteerde deze preken, die door Jac. Willemse zijn uitgegeven met een zeer lang voorwoord en enkele lofdichten. In de 18de, 19de en 20ste eeuw kwamen nog diverse werken van Immens uit, zo verschenen in 1973 enkele preken onder de titel ‘Het Genadeverbond’.