Petrus Immens
| Immens, Petrus |
|---|
(Oirschot 26 oktober1664 - Middelburg 18 november 1720). Theoloog.
Werd na zijn studie te Utrecht predikant in West-Souburg, om in 1695 naar Zaltbommel te vertrekken. In 1698 werd hij te Middelburg beroepen, waar hij tevens tot hoogleraar aan de Illustere School werd benoemd. Vanzelfsprekend raakte Immens betrokken bij de strijd tegen de hattemisten. Samen met Van Aalst en Smijtegelt kreeg hij in 1707 de opdracht een onderzoek in te stellen naar de oefeningen van Marinus Booms. Hoewel Immens van een wat andere geest was dan zijn collega Tuinman, keerde hij zich toen beslist tegen de volgelingen van Van Hattem. Immens kan gerekend worden tot het piëtisme. Hij is het meest bekend gebleven door ‘De Godvruchtige Avondmaalganger’ (Middelburg 1752), welk boek nog steeds herdukt wordt. Inmiddels verschenen er zo’n 3O drukken en begin 19de eeuw verscheen er zelfs een Engelse vertaling. Immens heeft dit boek niet zelf voor de druk klaargemaakt, maar Jacoba Petronella Winkelman noteerde deze preken, die door Jac. Willemse zijn uitgegeven met een zeer lang voorwoord en enkele lofdichten. In de 18de, 19de en 20ste eeuw kwamen nog diverse werken van Immens uit, zo verschenen in 1973 enkele preken onder de titel ‘Het Genadeverbond’.
AUTEUR
S.J.M. Hulsbergen, herzien Peter Sijnke (2011).
LITERATUUR
Biographisch woordenboek Prot. godgeleerden.
Nagtglas, Levensberichten.
De Vrijer, Smytegelt.
Wybrands, Marinus Booms.
Joh. Westerbeke, De armen verzadigd: leven en werk van Petrus Immens geplaatst in de kerkelijke historie van Middelburg (Middelburg 1995).
www.dbnl.org
Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984
(Oirschot 26 okt.1664 - Middelburg 18 nov. 1720). Theoloog. Werd na zijn studie te Utrecht predikant te West-Souburg, om in 1695 naar Zaltbommel te vertrekken. In 1698 werd hij te Middelburg beroepen, waar hij tevens tot hoogleraar aan de Illustere School werd benoemd. Vanzelfsprekend raakte Immens betrokken bij de strijd tegen de Hattemisten. Samen met Van Aalst en Smijtegelt kreeg hij in 1707 de opdracht een onderzoek in te stellen naar de oefeningen van Marinus Booms. Hoewel Immens van een wat andere geest was dan zijn collega Tuinman, keerde hij zich toen beslist tegen de volgelingen van Van Hattem. Immens kan gerekend worden tot het piëtisme. Hij is het meest bekend gebleven door de: Godvruchtige Avondmaalsganger (Middelburg 1752), welk boek in 1912 zijn 15e druk beleefde. In bepaalde kringen is het nog steeds gezocht. Immens heeft dit boek niet zelf voor de druk klaargemaakt, maar Jacoba Petronella Winkelman noteerde deze preken, die door Jac. Willemse zijn uitgegeven met een zeer lang voorwoord en enkele lofdichten. In 1973 verschenen weer enkele preken van Immens onder de titel: Het Genadeverbond.
INDIJKEN
Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984
*Bedijken
AUTEUR
M.H. Widerom ?