Josephus Strehler/EvZ1982-1984

(Haeder, Beieren, 6 maart 1798-Yerseke 5 nov. 1881). Medicus. Zoon van een wonderheler bij Augsburg. Josephus werd ganzenhoeder totdat hij door de dorpsonderwijzer werd ontdekt als intelligente knaap. Na lessen op een dorpsschool en op het gymnasium te Augsburg kwam hij op de academie te Würzburg terecht, waar hij in 1826 bevorderd werd tot doctor, op de dissertatie Ueber Entzündung der Gebärtmutter. Wegens progressieve denkbeelden kwam hij echter in botsing met de geestelijkheid en vertrok naar het tolerante Nederland. Als scheepsdokter maakte hij enige reizen naar Oost-Indië waarover hij een geestige beschrijving publiceerde. In 1830 werd hij legerarts in het vierde district, later in het hospitaal te Veere, waar hij in 1840 een particuliere praktijk begon na een loffelijk colloquium doctum te Leiden. Zijn werkterrein strekte zich uit over een aanzienlijk deel van Walcheren, maar het bracht hem wegens zijn gulhartigheid bij de behandeling van minvermogende patiënten weinig gewin. Hij nam in 1854 de Nederlandse nationaliteit aan, werd in 1861 lid van de Veerse gemeenteraad en in 1867 wethouder; was jarenlang regent van het Godshuis. Op oudere leeftijd werd hij door tegenslagen achtervolgd. Werk: Bijzonderheden wegens Batavia en deszelfs omstreken (Haarlem 1833).