Justinus van Nassau/EvZ1982-1984

(? ca. 1559-Leiden 26 juni 1631). Zoon van Willem van Oranje en Eva Elinx. Studeerde rechten in Leiden en voegde zich vervolgens bij zijn vader in Zeeland, waar hij zijn intrek nam in de Abdij. De Statennotulen zeggen dat hij toen aan het hem toegewezen gedeelte veel liet vertimmeren en o.a. een kaatsbaan aanlegde, waar zijn halfbroer Maurits zich kon amuseren als hij in de buurt was. In 1586 werd hij benoemd tot luitenant-admiraal van Zeeland. Pogingen, in datzelfde jaar ondernomen om met een Zeeuwse vloot het door Parma belegerde Antwerpen te ontzetten faalden. Meer succes had hij bij zijn aan deel in de bestrijding van de Armada. Met zijn Zeeuwen blokkeerde hij de haven van Duinkerken, zodat Parma niet kon uitvaren. Een Spaanse aanval op Sluis kon hij echter niet keren. Wel wist hij later bij verrassing Breda en Steenwijk te veroveren. Na een paar maal met diplomatieke missies naar het buitenland te zijn gestuurd, vroeg en kreeg hij ontslag en pensioen voor het leven. In 1606 liet hij zich echter weer benoemen tot gouverneur van Breda. Bij het beleg van deze stad door Spinola hebben hij en de bezetting zich manmoedig geweerd, maar toen pogingen tot ontzet faalden, moest hij zich overgeven (11 juni 1625). De Spaanse schilder Velasquez maakte van deze capitulatie een groot schilderij, dat nu tot de pronk stukken van het Prado in Madrid behoort. Justinus mocht vrij vertrekken, keerde terug naar Leiden en bleef daar tot zijn dood.