Gerard Verhulst

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Atleet uit Kloetinge. LATER MEER.

Gerard Verhulst
bron: Krantenbank Zeeland, PZC 15 november 1974
]
Geboren [[]] 1949 Kloetinge
Overleden [[]] [[]] [[]]
Beroep atleet en politieman
VIAF [1]


Atletiekcarrière

Politieman Gerard Verhulst (motorsurveillant bij de rijkspolitie Middelburg) is aanvankelijk een verdienstelijk schaatser. Als conditietraining voor het schaatsen loopt hij regelmatig een prestatieloop. Op aanraden van zijn zwager meldt Verhulst zich najaar 1973 aan bij een atletiekvereniging (Zeeland Sport uit Vlissingen).

Ook als hardloper is Gerard Verhulst al snel succesvol. Zo bereikt hij in zijn eerste atletiekjaar (1974) op het NK een finaleplaats op de 400 meter en plaatst hij zich voor de Europese politiekampioenschappen in West-Berlijn. Op dat evenement loopt hij een Zeeuws record op de 400 meter (49,3). Door zijn succesen in de atletiek besluit Verhulst zich voortaan alleen op de atletiek toe te leggen. [1]

Gerard Verhulst (1974), bron: Krantenbank Zeeland, PZC 18 september 1974

1975 is opnieuw een succesvol jaar voor Verhulst. In februari 1975 behaalt hij op de 500 meter een bronzen plak op de NK indoor. In juni 1975 verbetert Verhulst opnieuw het Zeeuws record op de 400 meter en brengt de tijd op 49 sec. rond. In september wordt Gerard Verhulst in Utrecht Nederlands politiekampioen op de 200 en 400 meter.

Eind 1975 bindt Gerard Verhulst toch opnieuw de ijzers om als hij door Arjaan van de Kreeke wordt gevraagd mee te doen met de schaatswedstrijden om de IJsselcup in Deventer. Hoewel hij direct weer aanpikt bij zijn oude niveau zit een nieuwe schaatscarriere er echter niet meer in.

Vanaf 1976 gaat Gerard Verhulst een opleiding volgen als sportinstructeur in Assen. Tijdens de NK dat jaar (21-22 augustus 1976 te Den Haag) wordt hij op de 400 meter knap derde. In een tijd van 48,97 verbetert hij opnieuw het Zeeuws record. [2]

Vanaf 1977 wint Gerard Verhulst nog zeer regelmatig diverse regionale wedstrijden. Ook wordt hij in 1978 opnieuw nationaal politiekampioen. Bij landelijke wedstrijden valt hij echter minder in de prijzen.

Auteur

Wim van Gorsel, 2016

Bron

Noten