Jacobus Cornelis van den Broecke

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Jacobus Cornelis van den Broecke

Jacobus Cornelis van den Broecke, foto: ca. 1860, KZGW, ZI IV, 155-29
Geboren 16 maart 1799 Aardenburg
Overleden 18 augustus 1870 Middelburg
Beroep medicus
VIAF J.C. van den Broecke

Opleiding

J.C. van den Broecke was afkomstig uit een groot gezin waarvan velen intelligent en vol energie. Hij schreef over hersenvliezen, zelfverbranding en (samen met zijn broer) over gerechtelijke geneeskunde in Nederland. Van den Broecke promoveerde in 1822 in Leiden op `De Columbo' (over de ruggegraat), vestigde zich te Middelburg en zou zeker de kroonkandidaat geweest zijn voor anatomie aan de Geneeskundige School als hij meer ervaring en routine had gehad. Hij trouwde in 1823 met Cornelia Susanna Bomme, bouwde een zeer grote praktijk op en nam als liberaal ijverig aan politiek-sociale activiteiten deel.

Onderzoek

In zijn vrije tijd werkte hij samen met dr. J.C. de Man aan een studie over cholera of wijdde hij zich aan het voorzitterschap van 'Physica' en de Provinciale Geneeskundige Commissie. Als lid van de Commissie voor nieuwe Geneeskundige Wetten bereikte hij zijn doel niet: de plannen werden afgewezen en kwamen pas tijdens het Tweede Ministerie Thorbecke tot verwezenlijking. Onder invloed van de stromingen uit zijn tijd hield hij zich bezig met het Mesmerisme (voorloper van de huidige psychotherapie). Patiënten die aan neurosen leden werden soms door hem gemagnetiseerd. Van zijn groot gezin overleden veel kinderen op jonge leeftijd aan hersenziekten. Ook Jacobus Cornelis zelf werd door een hersenbloeding getroffen, waarna hij nog twee jaar moeizaam leefde.

Bibliografie

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Bekijk de originele tekst uit de Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984

Auteur

-A.M. Lauret

Literatuur

-J.C. de Man, Geneeskundige School 14.

-Nederlandsch Patriciaat 32(1946), 38.