Christiaan de Brabandere/EvZ1982-1984

(ca. 1540 - na 1604). Pastoor. Legde 23 mei 1563 de plechtige kloostergelofte af in handen van de abt van Zoetendale (tussen Aardenburg en Maldeghem) en werd als prior van dat klooster tijdens de Calvinistische overheersing in Vlaanderen niet zijn medebroeders verdreven. In 1578 werden klooster en kerk door beeldenstormers geplunderd en met de grond gelijk gemaakt. Na een lange zwerftocht kwam hij zich vestigen in het door Parma veroverde Damme waar hij de zielzorg op zich nam. In 1595 was hij pastoor van Moerkerke en in 1597 werd hij aangesteld tot deken en pastoor van Sluis. Dit was een moeilijke post door de telkens terugkerende invallen van Staatse soldaten van Zeeland uit, terwijl daarnaast de reformatie in die stad steeds meer veld won. Toen Maurits in 1604 Sluis veroverde werd alle uitoefening van de Katholieke godsdienst ten strengste verboden, zodat 50 jaren lang geen enkele priester zich meer in het militair zo belangrijke Sluis dorst te wagen. Pastoor de Brabandere had echter vrije uittocht weten te verkrijgen. De schepenen van Sluis gaven in getuigschriften van 12 mei en 18 december 1603 een uitbundige lofspraak over de deugden en grote ijver van hun pastoor. Waar hij sindsdien is gebleven is niet bekend.