Peter Boon

Peter Boon
Peter Boon als tafeltennisser van 't Zand in 1973, bron:Krantenbank Zeeland, Provinciale Zeeuwse Courant, 5 december 1973, pag. 11
Geboren	19 november 1950 Middelburg
Beroep	tafeltennisser en tafeltenniscoach
VIAF	[1]

Peter Boon is een voormalig tafeltennisser en tafeltenniscoach uit Middelburg.

Carrière als speler

Peter Boon groeide op in de Middelburgse wijk 't Zand. In de jeugd was hij aanvankelijk actief als (talentvol) voetballer bij vv Middelburg. Eind jaren zestig stortte hij zich als speler op het tafeltennis bij de nieuw opgerichte vereniging 't Zand, dat op het laagste niveau moest beginnen (vierde klas) en al in 1973 - met Peter Boon in de gelederen - naar de eerste klas promoveerde.

Peter Boon zelf werd in 1969 clubkampioen.

Carrière als coach bij 't Zand en MZ

Fotocollage van Boon als speler en trainer, bron:Krantenbank Zeeland, PZC 20 november 2010, pag. 37

Peter Boon startte zijn trainerscarrière in 1971 bij tafeltennisvereniging Sint-Laurens.

Peter Boon trainde onder andere TV 't Zand en MZ (beiden uit Middelburg). In 1996 werd hij met de meisjes van 't Zand Nederlands kampioen en in 1998 en 1999 werd Boon uitgeroepen tot Nederlands tafeltennistrainer van het jaar. In 2000 werd TV 't Zand onder zijn trainerschap kampioen van Nederland.

Peter Boon was enige jaren daarvoor door de NTTB aangesteld als jeugdcoördinator. Rond 2000 kreeg hij daar echter zijn ontslag. Boon zou als jeugdcoördinator niet goed communiceren. Een pijnlijk geschiedenis omdat hij het zelf nog steeds als een van zijn sterkste punten beschouwt. Niet veel later zou hij worden teruggehaald én opgewaardeerd.

Topsportcoördinator en bondscoach bij de NTTB

Van 2000 tot 2004 was hij bij de NTTB topsportcoördinator en van 2004 tot 2007 vrouwenbondscoach. Daarna stopte hij ,Ik ben een van de weinigen bij de bond die zelf is opgestapt', constateert Boon tot zijn voldoening. ,Internationaal hebben we met Nederland leuke prestaties neergezet', vindt de trainer, ,maar we hielden het imago van campingsport. Het was rommelen in de marge, vechten tegen windmolens. Ik moest werken met bondsbesturen die niet voor topsport kozen. Ik geef niet snel op, maar dat soort dingen moet je niet te lang doen.' Het vertrek had ook te maken met het auto-ongeluk dat hij in Lienz (Oostenrijk) kreeg. Op weg naar de plaatselijke sporthal voor een wereldbekertoernooi kwam Boon met zijn auto frontaal in botsing met een tram.

Die tram bracht me letterlijk tot stilstand en dat was misschien maar goed ook. Ik heb collega's gezien met een burnout. Misschien zat ik daar ook wel tegenaan. Ik werkte veel te hard. Ik had een zware hersenschudding en mocht weken niets doen. Het was een keerpunt in mijn carrière. Als iets lekker loopt kies je niet snel voor verandering. Nu was het een mooi moment. Ik ben gestopt bij de bond en niet veel later werd ik gebeld of ik voor drie jaar bij de Senior Games wilde werken. Op zoiets zat ik te wachten.

Auteur

Bron: Wikimedia Commons

Wim van Gorsel, 2015

Bron

-Krantenbank Zeeland, Interview Peter Boon, in: PZC, 20 november 2010, pag. 37.