Martinus Nijhoff

Uit encyclopedie van zeeland
Versie door Marja (overleg | bijdragen) op 30 jun 2014 om 12:39 (Marja heeft pagina Nijhoff, Martinus hernoemd naar Martinus Nijhoff: hernoemd)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Nijhoff, Martinus

('s-Gravenhage 20 april 1894 -' s-Gravenhage 26 jan. 1953). Dichter, criticus, taal- en letterkundige. Was jarenlang redacteur van De Gids, literair criticus bij de Nieuwe Rotterdamse Courant en adviseur van de regering bij de voorbereiding van de nieuwe spelling. Maakte naam met de dichtbundels De Wandelaar (1916), Vormen (1924), Nieuwe Gedichten (1934) en Het Uur U (1936). Vertoefde gaarne in Zee land, waar hij onder Biggekerke een zomerhuisje bezat. Reminiscenties aan Zeeland zijn in zijn gedichten echter moeilijk aanwijsbaar. Wel publiceerde hij in De Gids van 1938, 1939 en 1940 twee hoofdstukken van een nooit voltooide roman Luctor et Emergo, die duidelijk op Walcheren is gesitueerd. Deze hoofdstukken werden later opgenomen in zijn Verzameld Werk (1954-1961).


AUTEUR

A.Teunis