Tobias van Gent

Uit encyclopedie van zeeland
Versie door Johan Francke (overleg | bijdragen) op 6 jun 2024 om 06:13 (→‎Maatschappelijke carrière)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Tobias van Gent

Tobias van Gent, 2020. Foto: Wikimedia Commons.
Geboren 14 januari 1967 Deventer
Beroep militair historicus en politicus
VIAF Tobias van Gent

Achtergrond

Na de middelbare school studeerde Tobias van Gent geschiedenis aan de universiteit in Leiden. Verder studeerde hij ook in Duitsland en de Verenigde Staten. Tijdens zijn militaire dienst, doceerde hij militaire geschiedenis aan militairen. in 2009 promoveerde hij op dat vakgebied met Het falen van de Nederlandse gewapende neutraliteit, september 1939-mei 1940 aan de Universiteit van Amsterdam.

Maatschappelijke carrière

Na zijn studie was Tobias van Gent enige tijd docent aan het Koninklijk Instituut voor de Marine te Den Helder. Daarna, vanaf het einde van de jaren ’90, was hij enige jaren ambtenaar openbare orde en veiligheid in Middelburg, kabinetschef en plaatsvervangend griffier. Van 2007 tot 2018 was Van Gent universitair docent geschiedenis en politicologie aan de University College Rooseveelt (UCR) in Middelburg. Na beëindiging van zijn werk als lid van de Tweede Kamer zette hij zijn werkzaamheden als universitair docent aan de UCR voort.

Politieke carrière

Provinciale Staten

In 2011 kwam Tobias van Gent voor de VVD in Provinciale Staten van Zeeland. Zijn politieke speerpunten waren vooral de zelfstandigheid van bestuurlijk Zeeland, het voorzieningenniveau en de cultuurhistorie. Als Statenlid was hij lid van de stuurgroep Zeeland 2040. Van Gent werd in 2015 herkozen als Statenlid.

Tweede Kamer

Tobias Van Gent stond bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2017 op plaats 43 van de VVD-kandidatenlijst. Dit was niet voldoende om direct gekozen te worden. Anderhalf jaar later, op 5 september 2018, werd Van Gent alsnog geïnstalleerd als lid van de Tweede Kamer, als opvolger van Han ten Broeke die op 4 september 2018 was afgetreden. In de Tweede Kamer hield Tobias Gent Hield zich vooral bezig met grondwetszaken, kiesrecht, hoge college van staat, partijfinanciering, wetgevingskwaliteit, justitie (adoptie, auteursrecht), vrijheid van meningsuiting, verdragen, alsmede verzetsdeelnemers en oorlogsgetroffenen. Daarnaast was Van Gent betrokken bij de aanscherping van de eigen integriteitsregels van de Tweede Kamer. Het verblijf van Tobias van Gent in de Tweede Kamer bleef beperkt tot bijna tweeënhalf jaar. Voor de verkiezingen van 2021 stelde hij zich niet meer herkiesbaar en verkoos een terugkeer naar zijn oude baan aan de Roosevelt Academy, waar hij een terugkom-garantie had.[1] Tobias van Gent bleef een vrij onopvallend kamerlid. Hij had geen portefeuilles waarmee hij erg op de voorgrond kon komen. Door website GeenStijl werd Van Gent zelfs uitgeroepen tot het meest nutteloze Kamerlid. Een kwalificatie waar Van Gent zich overigens weinig van aantrok. Op 30 maart 2021 nam hij afscheid van de Tweede Kamer.

Overig

Tobias van Gent bracht samen met andere Zeeuwse historici diverse historische boeken uit over Zeeland. Daarnaast hield hij regelmatig lezingen over Zeeuwse historische onderwerpen. Als oud-marineman was hij ook zeer begaan met de komst van de marinekazerne naar Vlissingen.

Beknopte bibliografie

Affiche over een lezing door Tobias van Gent en Hans Sakkers over 'Slag om de Schelde 1944', in de bibliotheek van Goes (Oostwal 34), Bron: ZB?Beeldbank Zeeland, rec. nr.29645
  • Het falen van de Nederlandse gewapende neutraliteit, september 1939-mei 1940 (2009). Proefschrift Universiteit van Amsterdam.
  • Met Peter Sijnke Geestelijken, regenten en kooplieden; Meer dan 1000 jaar geschiedenis van Middelburg (2001)
  • Met Ruud Paesie, Johan Francke, Doeke Roos en Jaap R. Bruijn, Zeeuwse Zeehelden (2012)
  • Met Hans Sakkers, Slag om de Schelde (2019) (Zeeuwse boekenprijs 2020)

Trivia

Tobias van Gent is getrouwd met Beate van Diepingen. Het paar heeft drie kinderen.

Bronnen

Auteur

-W. van Gorsel, 2023

Noten