Krommon (van Crommon)

Uit encyclopedie van zeeland
Versie door Maintenance script (overleg | bijdragen) op 20 mrt 2014 om 14:15 (Importing text file)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Krommon (van Crommon)

1. Gerard Crommon.

2. Marinus, broer van de voorgaande. Vertegenwoordigde Zeeland in Den Haag als gedeputeerde ter Generaliteit en raakte daar verwikkeld in de intriges van Abraham van Wicquefort, een Nederlander die als gezant van de hertog van Brunswijk in diplomatenkringen verkeerde en zijn positie misbruikte door geheime staatsstukken naar Frankrijk en Engeland door te spelen. Wiquefort werd op 20 maart 1675 gearresteerd en onder zijn papieren vond men toen een schuldbekentenis van Martinus Krommon. Daarin verklaart Krommon dat Wiquefort zijn vrouw een zilveren 'toilette' ter waarde van 1477 gulden heeft geschonken voor door haar man bewezen diensten; dat hij dit geschenk echter niet wilde aanvaarden, maar ook zijn vrouw niet wilde ontrieven en daarom het bedrag 'te allen tijde' aan Wiquefort zou terugbetalen. De Hollandse afgevaardigden vonden dit maar een verdachte zaak en verzochten Zeeland Krommon wegens corruptie te vervolgen. Krommon werd deswege ter verantwoording geroepen, maar slaagde er in zich van alle blaam te zuiveren en kwam drie jaar later terug als lid van de Raad van State.


AUTEUR

L. Hageman, herzien A.Teunis, gecontroleerd redactie 2013


LITERATUUR

Nagtglas, Levensberichten.

Wagenaar, Vaderlandse geschiedenis XIV.


Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984


1. Gerard Crommon.

2. Martinus, broer van de voorgaande. Vertegenwoordigde Zeeland in Den Haag als gedeputeerde ter Generaliteit en raakte daar verwikkeld in de intrigues van Abraham van Wicquefort, een Nederlander die als gezant van de hertog van Brunswijk in diplomatenkringen verkeerde en zijn positie misbruikte door geheime staatsstukken naar Frankrijk en Engeland door te spelen. Wiquefort werd op 20 maart 1675 gearresteerd en onder zijn papieren vond men toen een schuldbekentenis van Martinus Krommon. Daarin verklaart Krommon dat Wiquefort zijn vrouw een zilveren 'toilette' ter waarde van 1477 gulden heeft geschonken voor door haar man bewezen diensten; dat hij dit geschenk echter niet wilde aanvaarden, maar ook zijn vrouw niet wilde ontrieven en daarom het bedrag 'te allen tijde' aan Wiquefort zou terugbetalen. De Hollandse afgevaardigden vonden dit maar een verdachte zaak en verzochten Zeeland Krommon wegens corruptie te vervolgen. Krommon werd deswege ter verantwoording geroepen, maar slaagde er in zich van alle blaam te zuiveren en kwam drie jaar later terug als lid van de Raad van State.

KROMVLIET

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984


(Oude Crompvliet, Crumvliet, Crumpvliet). Voormalige kreek en schor in het oosten van Zuid-Beveland. In 1407 werd er een bedijkingsoctrooi voor het gors verleend, waarvan vermoedelijk geen gebruik werd gemaakt. In 1415 werd in de omgeving de Oude Gentspolder (verdronken 1552) bedijkt. Via de Kromvlietsluis sueerde het grootste deel van de toenmalige polders in het zuidoosten van Zuid-Beveland.


AUTEUR

J. Kuipers


LITERATUUR

C. Dekker, Zuid-Beveland.