Digna Sinke
| Digna Sinke | |
|---|---|
|
Bestand:Sinke .jpg Digna Sinke, bron: Omroep Zeeland | |
| Geboren | 17 oktober 1949 Zonnemaire |
| Beroep | filmproducente en -regisseuse |
| VIAF | D. Sinke |
Digna Sinke is een Nederlandse filmproducente en –regisseuse.
Levensloop
Na de middelbare school ging Digna Sinke naar de Nederlandse Film- en Televisieacademie in Amsterdam. Daar studeerde ze in 1972 af met een korte speelfilm getiteld “Groeten uit Zonnemaire”[1]. Daarna maakte ze carrière in de Nederlandse filmindustrie door een aantal speelfilms en documentaires te produceren. Onder anderen de films De Stille Oceaan, Boven de Bergen, Belle van Zuylen, Tiengemeten, Brossa en Atlantis zijn getoond op verschillende internationale film festivals. Haar speelfilm Belle van Zuylen - Madame de Charrière won in 1994 op het Mannheim-Heidelberg Internationale Film Festival de Grote Prijs en ontving Gouden Kalf nominaties voor Beste Film, Beste Regie en Beste Actrice.[2]. In 2001 nam ze het filmproductiebedrijf Studio Nieuwe Gronden (SNG film) over na het overlijden van de oprichter en haar man René Scholten. Met dit bedrijf heeft ze tot op heden vijfendertig films geproduceerd, waaronder speelfilms, documentaires en filmprojecten in opdracht van organisaties als het Scapino Ballet[3].
Andere bezigheden
Digna Sinke heeft zich ook bezig gehouden met een aantal andere projecten. Zo zijn een aantal van haar schilderijen, foto's en reisverslagen in 1979 tentoongesteld in Langhuis, Zwolle en Galerie Beeld en Aambeeld, Enschede. Ook heeft ze in 1973 een expositie gehad van waterverfschilderijen in Galerie Mokum in Amsterdam. Daarnaast was ze co-auteur van het boek Kunst en Beweging dat in 1996 verscheen over de geschiedenis van de Federatie van Kunstenaarsverenigingen en regisseerde ze de theatervoorstelling Vrouwen van Picasso (2004)[4]. Naast het produceren van films heeft heeft ze ook een aantal bestuursfuncties gehad. Sinds 1977 was ze onder meer vicevoorzitter van het Amsterdams Fonds voor de Kunst, lid en kernraadslid van de Raad voor de Kunst, voorzitter van de Federatie van Kunstenaarsverenigingen en bestuurslid van Kunsten 92. In 1991 was ze betrokken bij de oprichting van DIFA (Dutch Documentary and Independent Film Association). Ook is ze een van de oprichters van Federatie Filmbelangen in 2000. Zowel de DIFA als de Federatie Filmbelangen zijn inmiddels opgeheven.[5]
Filmografie
De volgende films zijn door Digna Sinke zelf geregisseerd:
Speelfilms en korte films
- Groeten uit Zonnemaire (1972)
- De gebroeders Helle (1975)
- Ballet waarvoor dient dat? (1978); in opdracht van het Nederlands Scapinoballet
- De stille oceaan (1984)
- De brief (1989)
- Afscheid (1990)
- Boven de bergen (1992)
- Belle van Zuylen – Madame de Charrière (1993); speelfilm en 3-delige TV-serie
- De familie Bom (1998)
- Lucht om na te denken (1999)
- Hoop & Verwachting (2004)
- Atlantis (2008)
- Dreamland, Archivalia nr 09-001 (2009)
- Alle dagen even mooi (2014)
- After the tone (2014)
Documentaires
- Stadrand (1973); twee documentaires
- Een van Gogh aan de muur (1978); in opdracht van de NOS
- Carry van Bruggen (1979)
- De hoop van het vaderland (1982)
- De nieuwe golf (1985)
- Niets voor eeuwigheid (1991)
- Tiengemeten – Deel 1 (2001)
- Brossa (2005)
- Tiengemeten 2001-2006 (2006)
- Nieuw Tiengemeten (2010)
- Weemoed & Wildernis (2010); persoonlijk documentaire over de productie van Tiengemeten 1996-2009
Auteur
-Francine de Jager (UCR), 2015
Bronnen
- Opheffing Federatie Filmbelangen
- Nominaties Gouden Kalf voor Belle van Zuylen in De Stem, 2 oktober 1993, pag. 3
- Artikel over Digna Sinke in Provinciale Zeeuwse Courant, 10 februari 1995, pag. 15
- Interview Filmkrant over Belle van Zuylen