Bouwmeester/PontMeyer
Houthandel en bouwmarkt te Middelburg. (LATER MEER).
| Bouwmeester/PontMeyer |
|---|
Geschiedenis van het bedrijf
Het begin: scheepswerf Volharding
Rond het midden van de 19e eeuw telde Middelburg twee scheepswerven: de werf van de voormalige ‘Commercie-Compagnie’, waar nu de Vitrite staat, en scheepswerf ‘Volharding’ aan de Kousteensedijk. De laatstgenoemde scheepswerf was van de firma Den Bouwmeester, Borsius en van der Leyė, die het terrein sinds 1854 in erfpacht kregen. Er werkten 40 tot 50 arbeiders.
De beide scheepswerven maakten aanvankelijk zgn. Oost-Indiëvaarders. Dit zijn fregatten en barken en andere schepen voor de kleine vaart voor Europese bestemmingen. Op de werf werden naast ijzeren barken (coasters)ook gewone binnenschepen gebouwd. De bouw van zo'n schip werd op opmerkelijk wijze gefinancierd. Wanneer de scheepswerf het plan had weer een schip te bouwen oriënteerden de firmanten persoonlijk bij de notabelen van de stad of zij bereid waren deel te nemen met een of meerdere aandelen in de bouw van een nieuw zeeschip. Eerst wanneer het voor de bouw van een schip benodigde kapitaal volledig aanwezig begon men aan de bouw.
Door toegenomen concurrentie van andere landen en door de opkomst van stoomschepen werden in het laatste kwart van de 19e eeuw op de Middelburgse werven vrijwel alleen nog reparaties verricht. Door de teruglopende nering sloot de ‘Commercie-Compagnie’ in 1888 definitief haar deuren. Scheepswerf De Volharding ging vanaf 1898 verder als houthandel in gezaagd hard en zacht naaldhout voor bouw en industrie. De eveneens in bezit zijnde houtzaagmolens in Nieuw en St. Joosland werden verkocht.
In de twintigste eeuw bleef houthandel Den Bouwmeester fier overeind. Vanaf 1932 werd het als zelfstandig bedrijf onderdeel van Koninklijke Houthandel William Pont N.V. te Zaandam. Na de oorlog groeide het uit tot een bedrijf waar in vier loodsen, met een totale oppervlakte van elfduizend vierkante meter, de centrale houtaanvoer en opslag voor West-Nederland werd geconcentreerd.
In 1969 verhuisde het bedrijf naar de Kleverskerkseweg, mede vanwege de bouw van een vaste Koningsbrug, waardoor de aan- en afvoer van materialen via het water onmogelijk was geworden. Op de Kousteensedijk was het bedrijf ook min of meer uit zijn jasje gegroeid. Veel later, in 2003, is het bedrijf onderdeel geworden van het Pont-Meijer concern. Het is gevestigd aan de Klarinetweg (Middelburg-Mortiere). (LATER MEER)
Auteur
W. van Gorsel, 2017
Bronnen
- Krantenbank Zeeland: PZC
- ZB, Tijdschriftenbank Zeeland: ‘Zeeuws Tijdschrift’ en ‘De Wete’