Cees Rentmeester
Cees Rentmeester is een voormalig profwielrenner, afkomstig uit Ovezande.
| Cees Rentmeester | |
|---|---|
 Cees Rentmeester, 1970, foto: Krantenbank Zeeland, PZC 30 juni 2010] | |
| Geboren | 27 januari 1947 Ovezande |
| Beroep | wielrenner |
Carrière als wielrenner
Amateur
Cees Rentmeester start zijn wielerloopbaan in 1962 als hij debuteert als nieuweling. Zijn eerste racefiets moet hij van zijn vader zelf verdienen door bij boeren te helpen met het uitdunnen van bieten.[1] Hij is als amateur een verdienstelijke wielrenner, die regelmatig met de besten mee kan. Hij komt uit voor de ploeg van Breda Bier en voor Smith-Acifit van ploegleider Piet Libregts. Geleidelijk groeit hij uit tot een van de beste Nederlandse amateurrenners. In totaal wint hij 8 amateurkoersen en wordt tweemaal kampioen van Zeeland.
Profcontract
Cees Rentmeester krijgt in 1969 een contract als wielerprof aangeboden bij Caballero. Nog voordat hij voor deze ploeg in actie kan komen slaat het noodlot toe. Tijdens een trainingsrit in de omgeving van zijn woonplaats Ovezande slaat hij in februari 1969 door gladheid (sneeuw) tegen een boom en breekt daarbij zijn linkerbovenbeen op twee plaatsen. Het kost hem direct zijn debuutjaar. Pas een jaar later kan hij als prof pas echt van start[2] en rijdt hij een goede Parijs-Nice. In deze gerenommeerde wedstrijd wint hij met zijn ploeggenoten de ploegentijdrit. Hij rijdt dat jaar (1970) ook nog in de voorjaarsklassiekers Luik-Bastenaken-Luik (23e), de Amstel Gold Race (38e) en Milaan-San-Remo (151e). In de Tour de France finisht hij als 92e in het eindklassement.
In zijn tweede profjaar (1971) rijdt Cees Rentmeester voor Goudsmit-Hoff van ploegleider Pellenaars, waar hij een tweejarig contract heeft getekend. Het wordt een moeilijk jaar. Rentmeester heeft nog steeds last van zijn beenbreuk. Ondanks deze handicap behaalt hij in het voorjaar een verdienstelijke 11e plaats in de Amstel Gold Race en rijdt hij de Ronde van Spanje (59e). In de Tour de France moet hij na de negende etappe voortijdig afhaken als hij te laat binnen komt.[3]
Einde carrière
In augustus 1971 slaat het noodlot opnieuw toe. Bij een rit in Belgie komt Rentmeester opnieuw ten val en opnieuw loopt hij een beenbreuk op, dit keer aan zijn rechterknie. Het revalidatieproces is lang en zwaar.[4] Rentmeester heeft voortdurend pijn en voelt dat hij nooit meer de oude wordt. Een jaar later neemt hij het radicale besluit nooit meer terug te keren als wielrenner.[5]
Na het wielrennen
Na zijn wielercarrière werd Cees Rentmeester inkoper bij een importbedrijf voor aardappelen en uien. Hij is ook betrokken bij de organisatie van de Ronde van Midden-Zeeland. Terugkijkend: 'Ik heb als coureur veel downs gekend, maar toch waren er nog wel ups bij. Het deed me destijds pijn om afscheid te nemen, omdat het noodgedwongen was, maar daar ben ik nu overheen. Ik heb een goede maatschappelijke positie en de zon schijnt echt wel weer voor me.'[6]
Resultaten in voornaamste wedstrijden
1970
- Milaan-San Remo (151e)
- Amstel Gold Race (38e)
- Luik-Bastenaken-Luik (23e)
- Tour de France (92e)
1971
- Amstel Gold Race (11e)
- Ronde van Spanje (59e)
Auteur
Wim van Gorsel, 2016
Bronnen
-Krantenbank Zeeland, PZC en De Stem, 1965-1973
-Krantenbank Zeeland, Interview 3 augustus 1977, De Scheldebode
Noten
- ↑ Krantenbank Zeeland, Interview 3 augustus 1977, De Scheldebode
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Rentmeester werkt hard aan zijn come-back', in: De Stem, 3 december 1969
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Cees Rentmeester: Ik heb gewoon geen macht', in: PZC, De Vrije Zeeuw, 7 juli 1971
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Rentmeester maakt zich geen illusies', in: De Stem, 19 oktober 1971
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Het is voor mij afgelopen', in: De Stem, 11 augustus 1972
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Oud-wielrenner Cees Rentmeester zorgt voor onderkomen renners', in: De Scheldebode, 3 augustus 1977