Raymonda Vergauwen
| Raymonda Vergauwen | |
|---|---|
 Raymonda Vergauwen op latere leeftijd (1981), bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 13 februari 1981 | |
| Geboren | 15 maart 1928 Sas van Gent |
| Beroep | zwemster |
| VIAF | [1] |
Raymonda Vergauwen is een in Sas van Gent geboren succesvol zwemster, die de Belgische nationaliteit bezat. Op het EK van 1950 behaalde ze goud op de 200 meter schoolslag. Ze werd ze tussen 1949 en 1956 zeven keer in successie Belgisch kampioen op de 200 meter schoolslag en behaalde tientallen overwinningen in korte- en langebaanwedstrijden.
Jeugd
Raymonda Vergauwen werd op 15 maart 1928 geboren uit in Sas van Gent wonende Belgische ouders. Zij leerde op 7-jarige leeftijd zwemmen in een zijtak het kanaal van Gent naar Terneuzen (Het 'Meulewater'). Haar zwemleraar is Piet de Vries ('Piet de Bad').[1] Op 16 jarige leeftijd, nadat zij van haar vader toestemming had gekregen na het behalen van haar mulo-diploma, werd zij lid van zwemclub Bruinvis in Sas van Gent. Een jaar later al, in 1945, werd ze kampioene van Zeeland op de 200 meter schoolslag. Kort daarna stapte ze over naar een zwemvereniging in Gent. Het was dorpsgenoot Johan van der Steen, waterpoloër en zwemmer, die haar overhaalde over de grens te gaan zwemmen. In Gent kon zij in de winter twee keer per week binnen trainen. In de zomer trainde zij dagelijks in het kanaal Gent-Terneuzen. Buiten het zwemmen was zij werkzaam op de glasfabriek van Sas van Gent.
Successen in België
Om voor België uit te kunnen komen en mee te kunnen doen aan de Belgische kampioenschappen nam Raymonda Vergauwen de Belgische nationaliteit aan. In België had Raymonda Vergauwen niet zo veel concurrentie als in Nederland en stond ze aan de top. Tussen 1949 en 1953 verbeterde ze meermalen de Belgische schoolslag-records. In 1950 werd ze door België (als enige) afgevaardigd naar het EK in Wenen. Daar won ze goud op de 200 meter schoolslag. Bij haar terugkomst uit Wenen werd ze aan de grens tussen Nederland en België onthaald door een menigte, de plaatselijke harmonie en de enige plaatselijke notabelen uit Sas van Gent. Zowel het volkslied van Nederland als België werd daarna gespeeld. De festiviteiten gingen daarna door op het gemeentehuis van Sas van Gent, waar de kersverse kampioene van de gemeente een gouden armband ontving.[2]
Olympische Spelen 1952
Bij de Olympische Spelen van 1952 (Helsinki) speelde Raymonda Vergauwen geen rol van betekenis en kwam ze niet verder dan de voorronde.
Afscheid
Raymonda Vergauwen beëindigde haar professionele zwemcarrière in 1962, na de Belgische kampioenschappen. Twee jaar later werd ze lid van verdienste van de Koninklijke Belgische Zwembond. In 1984 was Vergauwen bij de Spelen (Los Angeles) lid van de jury voor enkele zwemwedstrijden.
In de winter was Raymonda Vergauwen nog jaren te vinden als recreatief zwemster in het binnenbad van Zelzate. In de zomer zwom zij elke ochtend in het buitenbad van Sas van Gent.[3]
Auteur
Wim van Gorsel, 2015
Bronnen
-Krantenbank Zeeland, 1950-1960
Noten
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Goede herinneringen aan de zwemsport', De Stem, 1 september 1994
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Raymonda Vergauwen in Sas van Gent hartelijk gehuldigd', in: De Stem, 31 augustus 1951
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Je was niet langer zomaar iemand', in: Prov. Zeeuwse Courant, 13 februari 1981