Henri Eduard Beunke

Uit encyclopedie van zeeland
Versie door Marja (overleg | bijdragen) op 19 aug 2014 om 11:59 (Marja heeft pagina Beunke, Henri Eduard hernoemd naar Henri Eduard Beunke: hernoemd)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Beunke, Henri Eduard

(Middelburg 14 sept. 1851 - Amersfoort 11 feb. 1925). Letterkundige. Was als civiel ingenieur in dienst bij de Staatsspoorwegen o.a. te Middelburg. Tussen 1873 en 1883 publiceerde hij, gedeeltelijk in dialect, Walcherse schetsen en novellen in de Delftsche studenten-almanak (1873, 1874, 1875), de Volksalmanak van de Mij. tot Nut van 't .Algemeen (1879, 1880,1886), De Tijdspiegel (1880, 1882, 1883) en in Van de Schelde tot de Weichsel, I (1882). Dit werk is merendeels opgenomen in de bundels Walcherse schetsen en vertellingen (1875), Uit het Walcherse boerenleven (1877), Walcherse novellen (1883) en Walcherse vertellingen, schetsen en novellen, 2e druk (1907); de laatste is een bloemlezing, samengesteld door Johanna van Loon van den Berge. Dank zij zijn werk neemt Zeeland in de dorpsnovelleliteratuur van het derde kwart van de vorige eeuw een eervolle plaats in. Beunke schreef zijn vroegste werk onder de schuilnaam Heins.


AUTEUR

P.J. Meertens, Trimpe Burger-Mekking

LITERATUUR

Nagtglas, Levensberichten. Ghijsen, H.E. Beunke. Heukelom, H.E. Beunke. Meertens, Heins.