Johnny Hoogerland

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Sjabloon:Infobox wielrenner Johnny Hoogerland (Zwolle[1], 13 mei 1983). De in Yerseke woonachtige profwielrenner Johnny Hoogerland reed tussen 2014 en 2015 voor het Italiaanse procontinentale team Androni Giocattoli. Daarvoor kwam hij vanaf 2009 uit voor het inmiddels niet meer bestaande Vacansoleil. Vanaf 2015 rijdt Hoogerland voor het Nederlandse pro-continentale team Roompot Orange Cycling.

Wielercarrière

Als achttienjarige jongen won Hoogerland de Ronde van Vlaanderen voor junioren. Later werd Hoogerland 2e in Parijs - Roubaix voor beloften. In 2009 werd hij bekend bij een groter publiek door zijn 12e plaats in de Ronde van Vlaanderen en zijn winst in de Driedaagse van West-Vlaanderen. In het najaar reed hij een sterke Ronde van Spanje, waar hij mee ging met vele ontsnappingen. In de achtste etappe bleek dat hij ook aanleg heeft voor het klimmen, toen hij tegen de verwachting in lang bij klimmer David Moncoutie kon blijven. Hoogerland beëindigde deze Vuelta, zijn eerste grote ronde, op de 12e plaats in het eindklassement. Hoogerland werd mede dankzij dit optreden geselecteerd voor het wereldkampioenschap in Mendrisio. Tijdens dit WK was Johnny Hoogerland veelvuldig in de aanval, en nadat hij zijn hulp aan Karsten Kroon had aangeboden, mocht hij voor zijn eigen kans gaan. Met een 14de plaats was hij de beste Nederlander in Mendrisio. Het wielerseizoen 2009 kreeg nog een staartje toen Hoogerland werd genomineerd voor de titel "wielrenner van het jaar", die uiteindelijk werd gewonnen door Robert Gesink.

Het jaar 2010 werd niet wat Hoogerland ervan had verwacht. De inwoner van Yerseke had de pech dat zijn ploeg Vacansoleil niet mocht deelnemen aan de grote wedstrijden, waardoor hij niet kon schitteren in de wedstrijden die hem een jaar eerder groot hadden gemaakt.

Na dit seizoen werd Vacansoleil toegelaten tot de UCI World Tour, waardoor de ploeg nu wél aan alle grote wedstrijden mag deelnemen. Hoogerland koos ervoor de Vlaamse klassiekers te laten schieten en zich volledig te richten op de heuvelklassiekers in april. Nadat de resultaten in zijn voorjaarsweek tegenvielen richtte Hoogerland zich op de Ronde van Italië. Ook hier zat het de Zeeuw in eerste instantie niet mee. Hij kampte met bronchitis en was niet in goede conditie. In de achtste etappe liet hij echter zien wel degelijk over goede benen te beschikken. In de bergetappe naar Montevergine di Mercogliano wist hij het gat tussen de kopgroep en het peloton in zijn eentje te dichten.

In zijn eerste Ronde van Frankrijk (2011) wist Hoogerland tweemaal de leiding in het bergklassement te veroveren. Tijdens de negende etappe werd Juan Antonio Flecha zijdelings geraakt door een auto van France Télévisions en hij nam Hoogerland mee in zijn val. Beiden maakten op dat moment deel uit van een kopgroep. Hoogerland – op dat moment virtueel leider in het bergklassement – werd gelanceerd en belandde in een hek met prikkeldraad. Hoogerland liep diepe snijwonden op, maar kon de etappe toch uitrijden. Na afloop kreeg hij alsnog de bolletjestrui omgehangen en kreeg hij, samen met Flecha, de prijs voor de strijdlustigste renner van de dag. Later zou blijken in het ziekenhuis, dat er 33 hechtingen nodig waren om zijn wonden te dichten. Zijn eerste reactie na het verlaen van het ziekenhuis: "Een Zeeuw krijg je er niet zo snel onder".[2]

Na zijn val in de negende etappe volgde een rustdag, waarna Hoogerland in de tiende etappe weer opstapte.[3] De val, de bolletjestrui, de aanvallende rijstijl en zijn karakter maakten Johnny Hoogerland bijzonder populair in Nederland. Diverse (internationale) media verklaarden de renner tot held.[4][5] De band Torres Blues schreef speciaal voor Hoogerland een nieuwe tekst op de rock-and-roll-klassieker ' Johnny B. Goode'. Een paar dagen na het ongeluk heeft de chauffeur van de auto, Adrian, zijn excuses aangeboden aan zowel Flecha als Hoogerland. Ruim drie jaar later, in de herfst van 2014, trof Hoogerland een schikking met de verzekeraar waar de bij de aanrijding betrokken auto was verzekerd .[6]

In 2012 reed Hoogerland een sterke Tirreno-Adriatico. Hij eindigde als vijfde in het algemeen klassement. In tegenstelling tot het voorgaande seizoen, ging hij niet van start in de Giro.

Begin februari 2013 werd Hoogerland, terwijl hij op training in het Spaanse Villajoyosa was, aangereden door een auto. Hij belandde op de intensieve zorg. Een week eerder was hij tijdens de GP d'Ouverture La Marseillaise al aangereden door een televisiemotor. De aanrijding in Spanje bezorgde Hoogerland vijf gebroken ribben en een gekneusde lever.[7] Hoogerland maakte in april zijn rentree in het peloton tijdens de Ronde van Romandië. Twee maanden later werd hij Nederlands kampioen op de weg in Kerkrade.

Augustus 2014 werd duidelijk dat Hoogerland voor de nieuwe ploeg Roompot Orange Cycling gaat rijden.

Overwinningen

2001
  • Ronde van Vlaanderen, Junioren
2004
  • 2e etappe Ruban Granitier Breton
2006
  • GP Briek Schotte
2007
  • 2e etappe Ronde van Slowakije
2008
  • Wanzele Koerse
  • Ronde van Limburg (Nederland)
  • Ronde van Midden-Brabant
  • Bergklassement Tour de Bretagne
  • 3e etappe Clasico Banfoandes
2009
  • 1e etappe en eindklassement Driedaagse van West-Vlaanderen
2010
  • Tussensprint- en bergklassement Ronde van Polen
  • Bergklassement Ronde van Groot-Brittannië
  • GP Paul Borremans
2013
  • NK Nederlands kampioen op de weg, Elite
  • Amstel Curaçao Race

Belangrijkste ereplaatsen

2008
  • 2e in 4e etappe Olympia's Tour
  • 3e in eindklassement Olympia's Tour
  • 4e in Hel van het Mergelland
  • 6e in Ronde van Drenthe
  • 4e in Vlaamse Pijl
  • 2e in 6e etappe Ronde van Normandië
  • 5e in eindklassement Ronde van Normandië
  • 4e in eindklassement Ronde van Bretagne
  • 3e in 3e etappe Ringerike GP
  • 3e in eindklassement Ringerike GP
2009
  • 3e in 3e etappe Ster van Bessèges
  • 4e in eindklassement Ster van Bessèges
  • 5e in GP d'Ouverture La Marseillaise
  • 5e in Ronde van Lombardije
  • 6e in 4e etappe Ster van Bessèges
  • 12e in het eindklassement Ronde van Spanje
  • 12e in Ronde van Vlaanderen
  • 13e in Parijs-Tours
  • 14e op Wereldkampioenschap wielrennen elite in Mendrisio
2010
  • 2e in GP d'Ouverture La Marseillaise
  • 11e in Ronde van Vlaanderen
  • 4e in Druivenkoers Overijse
2011
  • 4e in Brabantse Pijl
  • 12e in Amstel Gold Race
2012
  • 9e in Ronde van Algarve
  • 7e in Ronde van Murcia
  • 5e in eindklassement Tirreno-Adriatico

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Sjabloon:Tabelkop grote wielerrondes Sjabloon:Tabelrij grote wielerrondes Sjabloon:Tabelrij grote wielerrondes Sjabloon:Tabelrij grote wielerrondes Sjabloon:Tabelrij grote wielerrondes Sjabloon:Tabelrij grote wielerrondes Sjabloon:Tabelrij grote wielerrondes

|Sjabloon:Tabel wielerklassiekers |}

Resultaten in kleinere rondes
Jaar Ronde van de Algarve Tirreno-Adriatico Ronde van het Baskenland Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen Eneco Tour Ronde van Groot-Brittannië Ronde van Peking
2009 13e
2010 43e 5e
2011 57e
2012 9e 5e 43e 54e 56e 41e
2013 91e 51e 16e

Externe link

Sjabloon:Navigatie selectie wielerploeg

Bronnen, noten en/of referenties


| lijst = Nederlands kampioen wielrennen
Johnny Hoogerland
2013 | vorige = Niki Terpstra
2012 | volgende = Sebastian Langeveld
2014 }}