Aeremstokje
| Aeremstokje |
|---|
Stokje, versierd met papieren linten, vlaggetjes of anderszins, met in de top een van brood gebakken haantje of ruitertje te paard. De kinderen op Schouwen-Duiveland (vooral in Burgh en Haamstede) liepen hiermee begin 20ste eeuw nog in optocht rond ter gelegenheid van de Haamsteedse koeienmarkt (laatste dinsdag in oktober). Ook zouden zij ze op Palmzondag hebben gedragen, maar dan met palmtakjes erin gestoken. Ze zongen daarbij het liedje:
Aeremstokje turf in je rokje turf in je staert aeremstokje is gêên ’alfje meer waerd Aeremstokje, turf in je rokje buurman eije m’n jongen nie ezieje? Wel ezieje mae nie esproke, ie is verbie m’n deure eloape.
De naam van het stokje is wellicht ontleend aan de wijze waarop het vroeger werd gedragen: bevestigd aan de arm van de kinderen.
AUTEUR
-P.J. Meertens, herz. J. Dekker (2012)
BRONNEN
-H.C.M. Ghijsen (red.),Woordenboek der Zeeuwse dialecten (Krabbendijke, 1998) 11.
-Graft, C.C. van de, Eenige gebruiken op het eiland Schouwen, in: Volkskunde 17 (1905), 128-131.
-Rotte, P.G., Voorjaarsomgangen in Zeeland, in: Neerlands Volksleven 17 (1967), 357-359.
-Schrijnen, Jos., Nederlandsche Volkskunde (Arnhem, 1977) 180.
Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984
Stokje, versierd met papieren vlaggetjes of anderszins en met een haantje van brood in de top, waarmee de kinderen op Schouwen en Duiveland (vooral in Burgh en Haamstede) ter gelegenheid van de Haamsteedse koeiemarkt (laatste dinsdag in oktober) bij wijze van palmpaasje nog in deze eeuw rondliepen, onder het
zingen van: Aeremstokje, turref in me rokje, buurman eije m'n jongen niet ezieë? Wel ezie má nie esproke, ie is verbie m’n deure elope. Misschien is het stokje zo geheten omdat het vroeger op de arm van de kinderen werd bevestigd.