Oud-Hamerstede

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Verdronken dorp beoosten [Wijtvliet] op Noord-Beveland. Het vormde met [Edekinge] één parochie. Wapen: Dit komt voor op de wapenkaart van Smallegange. Het is een sprekend wapen: een strijdhamer. Het geslacht Van Hamerstede voerde in het familiewapen als eerste en vierde kwartier drie gouden ruiten op zwart. Geschiedenis: De kerk van Oud-Hamerstede is al in 1304 buitengedijkt. Kerk en dorp zijn landinwaarts verplaatst; het dorp heette vervolgens Nieuw-Hamerstede of [Edekinge] (verdronken 1530/1532). Vondsten van Oud-Hamerstede dateren deels al uit de negende eeuw, terwijl in de omgeving zelfs een inheems-Romeinse nederzetting (boerderij) is aangetroffen. De site van Oud-Hamerstede, buitendijks gelegen ten noorden van het haventje van Kats, heeft veel te lijden gehad van aantasting door de Japanse oester. Dit diertje werd in de Oosterschelde geïntroduceerd na de strenge winter van 1962/1963, die voor de stand van de inheemse oester desastreus was. Vooral ten gevolge van deze aantasting is het verdronken dorp Oud-Hamerstede afgevoerd van de Archeologische Monumentenkaart AMK.

AUTEUR

Jan J.B. Kuipers (2014)

LITERATUUR

Grijpink, register op de parochiën. Jan J.B. Kuipers (eindred.), Sluimerend in slik. Verdronken dorpen en verdronken land in zuidwest Nederland (Middelburg, 2004) o.a. 40-49 nr. 29. [1]

[N.B. Dit lemma vervangt het oude, nog niet gedigitaliseerde lemma Hamerstee, Oud]