Jacob Stamperius

Stamperius, Jacob

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

(Wilhelminadorp 8 april 1858 - Zeist 22 januari 1930 ). Jeugdschrijver.

Onderwijzer te Wilhelminadorp, van 1893-1903 hoofd der school te Amsterdam. Schoolopziener te Baarn van 1906-1923. Redigeerde de Nieuwe Bibliotheek voor de Jeugd (1887vlg.) en schreef een kleine honderd boeken voor de jeugd en het onderwijs. Verscheidene daarvan spelen in zijn geboortedorp: Drie kwajongens (1891): Een week vol avonturen (1893): De oude veldwachter (1897): De ezel van de bakker (1899); Jongensleven (1901); Drie jongens op een schip(1903): Toen ik veertien was (1904): In oorlogstijd (1906); Mijn reis naar Den Haag (1907); Van drie jongens en een vrijen Zaterdag (1910). Verder spelen in Zeeland: Het veerhuis aan de Oosterschelde (1888): De sasmeester en zijn pleegzoon (1889); Frans Naerebout (1890): De boerenknecht (1893); De ondergang van Reimerswaal (1896): 't Verhaal van den toren van Zierikzee (1898); Tusschen de roode en zwarte tonnen (1932); St. Nicolaas te Zierikzee (1935). Hoewel Stamperius als schrijver de mindere is van P. Louwerse, behoren zijn boeken toch tot de beste jeugdlectuur van hun tijd.