Wim Groenewegen
| Wim Groenewegen | |
|---|---|
 foto: PZC | |
| Geboren | 20 april 1937 Middelburg |
| Overleden | 15 januari 2022 Middelburg |
| Beroep | profvoetballer en terreinbeheerder |
Voormalig profvoetballer van NAC Breda, afkomstig uit Middelburg.
Voetballoopbaan
Jeugd
Wim Goenewegen, opgroeiend in een gezin met twaalf kinderen, begon in 1946 op negenjarige leeftijd te voetballen bij de vv Middelburg, de voorloper van V.v. Zeelandia Middelburg. Hij debuteerde in 1954 op zeventienjarige leeftijd in het eerste elftal van tweede klasser Middelburg. In 1960 stapte de talentvolle middenvelder over naar VC Vlissingen. Met deze club behaalde hij in 1962 het kampioenschap in de eerste klas. Vooral zijn prestaties met Vlissingen om de nationale titel bij de zondagamateurs wekken de interesse van verschillende profclubs. Hij koos voor het Bredase NAC.[1]
NAC Breda
Bij zijn nieuwe club, waar hij samenspeelde met bekende spelers als Leo Canjels en Kees Rijvers, veroverde Wim Groenewegen al snel een basisplaats.[2] Zijn debuut was op 26 augustus 1962, thuis tegen Willem II (2-2). Als aanvaller scoorde hij regelmatig en zijn naam wordt al snel in verband gebracht met grotere clubs. Met NAC won hij in zijn eerste seizoen twee keer van Ajax en van PSV. In deze wedstrijden scoorde Groenewegen de beslissende doelpunten. Na twee jaar NAC ging Groenewegen weer in Middelburg wonen. Zijn vrouw kon niet goed wennen in Brabant en Groenewegen ging heen en weer reizen tussen Middelburg en Breda.[3] Zijn prestaties leden er echter niet onder. Hij bleef goed presteren en pikte regelmatig zijn goals mee. In totaal speelde Wim Groenewegen 106 (competitie en beker)wedstrijden voor NAC en maakt daarin 33 doelpunten.[4]
Terug naar Middelburg
In de zomer van 1966 besloot Groenewegen definitief terug te keren naar Zeeland. Vanaf het seizoen 1966/'67 speelde hij weer voor Middelburg. Deze club was juist landskampioen bij de zondagamateurs geworden. Bij Middelburg ging hij samen spelen met zijn broers Sjaak (keeper) en Ko (verdediger).
Met zijn club Middelburg beleefde Groenewegen drie zeer succesvolle jaren. Hij groeide er uit tot de architect van de ploeg en in 1967 werd opnieuw de titel behaald bij de zondagamateurs (tegen AFC uit Amsterdam) en in 1968 won de club opnieuw de districtstitel (Zuid I). In 1969 won Middelburg, met Wim Groenewegen in de gelederen, voor de derde keer de zondagstitel (tegen SC Enschede).[5] In juli 1969 nam Groenewegen, vrij onverwacht, op 32-jarige leeftijd afscheid als actief speler. Hij ging verder als trainer.[6]
Noormannen
Na zijn afscheid als speler ging Groenewegen aan de slag als trainer bij zaterdagclub Kloetinge. In 1971 keerde hij terug als speler, ditmaal bij De Noormannen in Westkapelle. Hij werd daar herenigd met vriend en ex-ploeggenoot Rob Moens, de legendarische oud-spits van Vlissingen. In het eerste seizoen bij Noormannen werd de club direct kampioen van de vierde klas en promoveerde ze naar de derde klas. Het succes was echter kortstondig. De ploeg viel terug naar de vierde klas en andere 'prominente' spelers als Rob Moens en Juul Vogel verlieten daarna de club. Wim Groenewegen bleef nog tot 1977 als speler actief. Daarna werd hij assistent-trainer bij Noormannen.
Persoonlijk
Wim Groenewegen was lange tijd als schilder actief. Na zijn terugkeer in Middelburg (1966) was hij werkzaam als terreinbeheerder van de sportvelden van de gemeente Middelburg.
Auteur
-Wim van Gorsel, 2016, herz. 2021
Bronnen
Sites
Literatuur
Noten
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'NAC heeft profcontract voor Wim Groenewegen', in: Provinciale Zeeuwse Courant, 12 juli 1962, pag. 3.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Wim Groenewegen, nu met Rijvers', in: Provinciale Zeeuwse Courant, 1 september 1962, pag. 8.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Voetbaltalent brengt Wim Groenewegen achter ijzeren gordijn', in: Provinciale Zeeuwse Courant, 20 augustus 1964, pag. 9.
- ↑ www.derat.nl
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Middelburg magistraal kampioen', in: Provinciale Zeeuwse Courant, 7 juli 1969, pag. 7.
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Middelburg verliest zijn architect Wim Groenewegen', in: Provinciale Zeeuwse Courant, 26 juli 1969, pag. 7.