Johannis Willem Loysen Dillie
| Johannis Willem Loysen Dillie | |
|---|---|
| Geboren | 14 november 1835 Middelburg |
| Overleden | vermoedelijk 1883 Oost-Indië |
| Beroep | Medicus |
| VIAF | [1] |
Medicus. Studeerde aan de Geneeskundige School, waarna hij in 1856 in de drie vakken examen deed en zich als een kundig man ontplooide. Hij schreef onder andere over de difteritisepidemie te Arnemuiden in 1864-1865, over een onuitgegeven handschrift 'Nemesis Divina' van Linneus en vertaalde een boek over electrotherapie. Vestigde zich te Breskens waar zijn praktijk niet genoeg opleverde. In april 1859 verhuisde hij naar Arnemuiden. Zonder collega of vroedvrouw oefende hij een lastige praktijk uit in Kleverskerke, waar zijn zwak gestel niet tegen opgewassen was. De Man jr., die hem behandelde, constateerde meer verslaving aan morfine dan een lichamelijke ziekte. Hij wist Johannis te genezen, die zich vervolgens in Brakel in de Bommelerwaard vestigde. Zijn vrouw kwam door verdrinking in de Waal om het leven. Vol energie vertrok Johannis naar de Oost en sloot er een nieuw huwelijk. Hij stierf er ten gevolge van een uitbarsting van de vulkaan op Krakatau.
Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984
Auteur
A.M. Lauret
Literatuur
J.C. de Man. Geneeskundige School I, 1853 e.v.