Osschaart
| Osschaart |
|---|
Naam van een geest die in het volksgeloof van Vlaanderen en Zeeuws-Vlaanderen eind 20ste eeuw nog algemeen bekend was en waarvan gezegd werd dat hij de mensen 's nachts op de rug springt en ze dwingt hem een eind op de rug mee te dragen, terwijl hij hen ondertussen beet, de keel half dicht kneep, over hen kwijlde en hen ten slotte uitlachte. Hij kon allerlei gedaanten aannemen, ook die van dieren. Soms was hij een paard dat zich voor de ploeg liet spannen. Hij ploegde dan de akker maar achter zijn rug keerden de voren zich weer om en zag het land eruit alsof er niet geploegd was. Osschaart kon ook de gedaante van een mens aannemen, van klein kind tot man. Zijn functie is gaandeweg gereduceerd tot die van een kinderschrik (watergeesten). Vroeger wierpen de vissers de eerste vis die zij vingen terug in het water voor Osschaart. Deden zij dat niet, dan nam Osschaart vroeg of laat wraak.
Auteur
-P.J. Meertens, herzien J. Dekker (2012)
Literatuur
-Blécourt, W. de, e.a. (red.), Verhalen van stad en streek; sagen en legenden in Nederland (Amsterdam, 2010) 451-452.