Arno Seijbel: verschil tussen versies
| Regel 13: | Regel 13: | ||
==Loopbaan als speler== | ==Loopbaan als speler== | ||
Arno Seijbel speelde van | Arno Seijbel speelde van 1986 tot 1993 voor Oemoemenoe uit Middelburg. Seijbel, die inzetbaar was op meerdere posities, maar vooral als voorwaarts werd gebruikt, debuteerde als zestienjarige in het eerste team en speelde in 1987 zijn eerste interland voor Jong Oranje. In 1989 werd hij door de nationale rugbybond gekozen tot landelijk jeugdspeler van het jaar. Hetzelfde jaar werd hij ook voor de eerste keer uitgenodigd voor het Nederlands team. | ||
Om zich als speler verder te kunnen ontwikkelen | Om zich als speler verder te kunnen ontwikkelen stapte Seijbel in 1993 over naar HRC uit Den Haag. Met deze club wint hij in 1998 de Europa Cup. In het Nederlands team groeit hij tegelijkertijd uit tot een routinier. Met Oranje maakt hij in 1998 ook de historische nederlaag mee tegen grootmacht Engeland (110-0).<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1998-11-17/edition/0/page/34?query=%22Arno%20Seijbel%22&period=1998&sort=relevance Krantenbank Zeeland, 'Met opgeheven hoofd ten onder', in: PZC, 17 november 1998, pag. 34]</ref> | ||
Versie van 26 jul 2018 09:53
| Arno Seijbel | |
|---|---|
 foto: Omroep Zeeland | |
| Geboren | x x 1970 [[]] |
| Beroep | rugbyspeler en rugbytrainer |
Voormalig rugbyspeler van Oemoemenoe uit Middelburg. Arno Seijbel kwam 70 keer uit in het Nederlands rugbyteam. Hij was woonachtig in Nieuw- en St. Joosland (Later meer).
Loopbaan als speler
Arno Seijbel speelde van 1986 tot 1993 voor Oemoemenoe uit Middelburg. Seijbel, die inzetbaar was op meerdere posities, maar vooral als voorwaarts werd gebruikt, debuteerde als zestienjarige in het eerste team en speelde in 1987 zijn eerste interland voor Jong Oranje. In 1989 werd hij door de nationale rugbybond gekozen tot landelijk jeugdspeler van het jaar. Hetzelfde jaar werd hij ook voor de eerste keer uitgenodigd voor het Nederlands team.
Om zich als speler verder te kunnen ontwikkelen stapte Seijbel in 1993 over naar HRC uit Den Haag. Met deze club wint hij in 1998 de Europa Cup. In het Nederlands team groeit hij tegelijkertijd uit tot een routinier. Met Oranje maakt hij in 1998 ook de historische nederlaag mee tegen grootmacht Engeland (110-0).[1]
kwam hij ook uit voor RRC in Rotterdam, waarvan hij in 2001 afscheid nam. Hij speelde 80 interlands, won drie Nederlandse Seven-titels, twee Europa Cups, de nationale beker en de nationale titel.
Auteur
Wim van Gorsel, 2015