Pieter Joseph Brand

Pieter Joseph Brand
Voorzitter P.J. Brand (rechts) tijdens de opening van museum de Vier Ambachten met links van hem CdK Boertien, 21 april 1979, foto: Wim Helm, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 24326
Geboren	24 februari 1903 Hulst
Overleden	1996
Beroep	directeur Gewestelijk Arbeidsbureau (1944-1968) en wethouder (1958-1974) te Hulst
VIAF	P.J. Brand

Levensloop

Brand was een geboren en getogen Hulstenaar die zich door zijn historisch onderzoek en daarmee verband houdende publicaties en lezingen, maar ook door zijn vele activiteiten op cultureel gebied, bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt voor zijn stad en streek. Brand werd in 1941 benoemd op het Arbeidsbureau in Hulst. Van daaruit was hij actief in het verzet. Na de bevrijding werd hij vertrouwensman van het Militair Gezag. Hem werd het verzetsherdenkingskruis verleend. Tot 1979 maakte Brand deel uit van het districtsbestuur Zeeland van de Stichting 1940-1945. Vanaf 1944 tot aan zijn pensionering in 1968 was hij directeur van het gewestelijk Arbeidsbureau te Hulst.

Prestaties

Burgemeester Molthoff van Vogelwaarde wordt gefeliciteerd door B&W van Hulst, met geheel rechts P.J. Brand, 6 juli 1964, fotoarchief PZC, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 143761

Mede vanuit zijn functie als directeur van het Arbeidsbureau heeft hij kunnen bewerkstelligen dat een sector van de voorwerken van de vesting Hulst in oorspronkelijke staat hersteld kon worden. Door zijn toedoen werd tevens de Dobbele Poort, een uniek middeleeuws bouwwerk, van onder een aarden wal vrijgemaakt en hersteld. Voor zijn grote verdiensten voor de vestingstad Hulst werd hem door de Stichting Menno van Coehoorn op 14 juni 1980 het Coehoornmortier 1980 toegekend. Bij de aanbieding van de door hem beschreven ‘Geschiedenis van Hulst’ op 22 juli 1972 werd Brand benoemd tot (eerste) ereburger van de gemeente Hulst en werd zijn naam opgenomen in het Gulden Boek. Voor zijn inspanningen voor het behoud van het Nederlandse monument, in het bijzonder de monumenten van Hulst, ontving hij op 17 december 1975 de erepenning van het Nationaal Comité Monumentenjaar 1975. Voor zijn werk op wetenschappelijk en cultureel gebied werd hij op 29 april 1977 benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau en op 25 augustus 1980 ridder in de orde van Sint Sylvester (Equitem Ordinis Sancti Silvestri Papae) vanwege zijn persoonlijke verdiensten voor kerk en gemeenschap. Zowel in eigen gemeente en streek als ook in de provincie bekleedde hij verscheidene bestuursfuncties. Zo was hij van 1962 tot 1981 voorzitter van de Oudheidkundige Kring 'De Vier Ambachten' te Hulst (sedert 1956 bestuurslid; in 1981 ere-voorzitter en begiftigd met de erepenning van de Kring). Voor de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek en voor de Stichting Menno van Coehoorn was P.J. Brand als correspondent in Oost Zeeuws-Vlaanderen een centrale figuur en vraagbaak voor velen.

Prijzen

• 22 juli 1972 - Ereburger stad Hulst
• 17 december 1975 - erepenning Natinaal Comité Monumentenjaar
• 29 april 1977 Ridder in de orde van Oranje-Nassau
• 14 juni 1980 - Coehoornmortier, voor verdiensten vestingstad Hulst
• 25 augustus 1980 - Ridder in de orde van Sint Sylvester, voor kerk en gemeenschap

Publicaties

• [1]
• [2]
• [3]
• [4]
• [5]
• [6]

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Bekijk de originele tekst uit de Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984

(Hulst 24 febr.1903-). Oud-directeur van het gewestelijk Arbeidsbureau te Hulst (1944-1968) en oud wethouder van de gemeente Hulst (1958-1974). Geboren en getogen Hulstenaar die zich door zijn historisch onderzoek en daarmee verband houdende publikaties en lezingen, maar ook door zijn vele activiteiten op cultureel gebied, bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt voor zijn stad en streek. Brand werd in 1941 benoemd op het Arbeidsbureau in Hulst. Van daaruit was hij actief in het verzet. Na de bevrijding werd hij vertrouwensman van het militair gezag. Hem werd het verzetsherdenkingskruis verleend. Tot 1979 maakte Brand deel uit van het districtsbestuur Zeeland van de Stichting 1940-1945. Vanaf 1944 tot aan zijn pensionering in 1968 was hij directeur van het gewestelijk Arbeidsbureau te Hulst en mede vanuit die functie heeft hij kunnen bewerkstelligen dat een sector van de voorwerken van de vesting Hulst in oorspronkelijke staat hersteld kon worden. Door zijn toedoen werd tevens de Dobbele Poort, een uniek middeleeuws bouwwerk, van onder een aarden wal vrijgemaakt en hersteld. Voor zijn grote verdiensten voor de vestingstad Hulst werd hem door de Stichting Menno van Coehoorn op 14 juni 1980 het Coehoornmortier 1980 toegekend. Bij de aanbieding van de door hem beschreven `Geschiedenis van Hulst' op 22 juli 1972 werd Brand benoemd tot (eerste) ereburger van de gemeente Hulst en werd zijn naam opgenomen in het Gulden Boek. Voor zijn inspanningen voor het behoud van het Nederlandse monument, in het bijzonder de monumenten van Hulst, ontving hij op 17 december 1975 de erepenning van het Nationaal Comité Monumentenjaar 1975. Voor zijn werk op wetenschappelijk en cultureel gebied werd hij op 29 april 1977 benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau en op 25 augustus 1980 ridder in de orde van Sint Sylvester (Equitem Ordinis Sancti Silvestri Papae) vanwege zijn persoonlijke verdiensten voor kerk en gemeenschap. Zowel in eigen gemeente en streek als ook in de provincie bekleedde hij verscheidene bestuursfuncties. Zo was hij van 1962 tot 1981 voorzitter van de Oudheidkundige Kring 'De Vier Ambachten' te Hulst (sedert 1956 bestuurslid; in 1981 ere-voorzitter en begiftigd met de erepenning van de Kring). Voor de Rijksdienst van de Monumentenzorg, de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek en voor de Stichting Menno van Coehoorn is P.J. Brand als correspondent in Oost Zeeuws-Vlaanderen een centrale figuur en vraagbaak voor velen.

Auteur

-?