Raymonda Vergauwen: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
Raymondo Vergauwen leerde op 7-jarige leeftijd zwemmen in het kanaal van Gent naar Terneuzen. Op 16 jarige leeftijd, nadat zij van haar (Belgische) vader toestemming had gekregen na het behalen van haar mulo-diploma, werd zij lid van zwemclub Bruinvis in Sas van Gent. Een jaar later al, in 1945, werd ze kampioene van Zeeland op de 200 meter schoolslag. Kort daarna stapte ze over naar een zwemvereniging in Gent. Het was dorpsgenoot Johan van der Steen, waterpoloër en zwemmer, die haar overhaalde over de grens te gaan zwemmen. In Gent kon zij in de winter twee keer per week binnen trainen. In de zomer trainde zij dagelijks in het kanaal Gent-Terneuzen. | Raymondo Vergauwen leerde op 7-jarige leeftijd zwemmen in het kanaal van Gent naar Terneuzen. Op 16 jarige leeftijd, nadat zij van haar (Belgische) vader toestemming had gekregen na het behalen van haar mulo-diploma, werd zij lid van zwemclub Bruinvis in Sas van Gent. Een jaar later al, in 1945, werd ze kampioene van Zeeland op de 200 meter schoolslag. Kort daarna stapte ze over naar een zwemvereniging in Gent. Het was dorpsgenoot Johan van der Steen, waterpoloër en zwemmer, die haar overhaalde over de grens te gaan zwemmen. In Gent kon zij in de winter twee keer per week binnen trainen. In de zomer trainde zij dagelijks in het kanaal Gent-Terneuzen. | ||
In België had Raymonda Vergauwen niet zo veel concurrentie als in Nederland en stond ze aan de top. Tussen 1949 en 1953 verbeterde ze meermalen de Belgische schoolslag-records. In 1950 werd ze door België afgevaardigd naar het EK in Wenen. Daar won ze goud op de 200 meter schoolslag. Bij haar terugkomst uit Wenen werd ze aan de grens tussen Nederland en België onthaald door een menigte, de plaatselijke harmonie en de enige plaatselijke notabelen uit Sas van Gent. Zowel het | In België had Raymonda Vergauwen niet zo veel concurrentie als in Nederland en stond ze aan de top. Tussen 1949 en 1953 verbeterde ze meermalen de Belgische schoolslag-records. In 1950 werd ze door België afgevaardigd naar het EK in Wenen. Daar won ze goud op de 200 meter schoolslag. Bij haar terugkomst uit Wenen werd ze aan de grens tussen Nederland en België onthaald door een menigte, de plaatselijke harmonie en de enige plaatselijke notabelen uit Sas van Gent. Zowel het volkslied van Nederland als België werd daarna gespeeld. De festiviteiten gingen daarna door op het gemeentehuis van Sas van Gent, waar de kersverse kampioene van de gemeente een gouden armband ontving.<ref>[http://www.krantenbankzeeland.nl/issue/stm/1950-08-31/edition/null/page/3?query=Raymonda%20Vergauwen&period=1950&sort=issuedate%20ascending Krantenbank Zeeland, 'Raymonda Vergauwen in Sas van Gent hartelijk gehuldigd', in: De Stem, 31 augustus 1951]</ref> | ||
Bij de Olympische Spelen van 1952 (Helsinki) speelde Raymonda Vergauwen geen rol van betekenis en kwam ze niet verder dan de voorronde. | Bij de Olympische Spelen van 1952 (Helsinki) speelde Raymonda Vergauwen geen rol van betekenis en kwam ze niet verder dan de voorronde. | ||
Versie van 27 nov 2015 08:13
| Raymonda Vergauwen | |
|---|---|
 Raymonda Vergauwen op latere leeftijd (1981), bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 13 februari 1981 | |
| Geboren | 15 maart 1928 Sas van Gent |
| Beroep | zwemster |
| VIAF | [1] |
Raymonda Vergauwen is een in Sas van Gent geboren succesvol zwemster, die de Belgische nationaliteit bezat. Op het EK van 1950 behaalde ze goud op de 200 meter schoolslag.
Raymondo Vergauwen leerde op 7-jarige leeftijd zwemmen in het kanaal van Gent naar Terneuzen. Op 16 jarige leeftijd, nadat zij van haar (Belgische) vader toestemming had gekregen na het behalen van haar mulo-diploma, werd zij lid van zwemclub Bruinvis in Sas van Gent. Een jaar later al, in 1945, werd ze kampioene van Zeeland op de 200 meter schoolslag. Kort daarna stapte ze over naar een zwemvereniging in Gent. Het was dorpsgenoot Johan van der Steen, waterpoloër en zwemmer, die haar overhaalde over de grens te gaan zwemmen. In Gent kon zij in de winter twee keer per week binnen trainen. In de zomer trainde zij dagelijks in het kanaal Gent-Terneuzen.
In België had Raymonda Vergauwen niet zo veel concurrentie als in Nederland en stond ze aan de top. Tussen 1949 en 1953 verbeterde ze meermalen de Belgische schoolslag-records. In 1950 werd ze door België afgevaardigd naar het EK in Wenen. Daar won ze goud op de 200 meter schoolslag. Bij haar terugkomst uit Wenen werd ze aan de grens tussen Nederland en België onthaald door een menigte, de plaatselijke harmonie en de enige plaatselijke notabelen uit Sas van Gent. Zowel het volkslied van Nederland als België werd daarna gespeeld. De festiviteiten gingen daarna door op het gemeentehuis van Sas van Gent, waar de kersverse kampioene van de gemeente een gouden armband ontving.[1]
Bij de Olympische Spelen van 1952 (Helsinki) speelde Raymonda Vergauwen geen rol van betekenis en kwam ze niet verder dan de voorronde.
Raymonda Vergauwen beëindigde haar professionele zwemcarrière in 1960, na de Belgische kampioenschappen. Twee jaar later werd ze lid van verdienste van de Koninklijke Belgische Zwembond. In 1984 was Vergauwen bij de Spelen (Los Angeles) lid van de jury voor enkele zwemwedstrijden.
Auteur
Wim van Gorsel, 2015
Bronnen
-Krantenbank Zeeland, 1950-1960