Boulevardloop: verschil tussen versies
| Regel 10: | Regel 10: | ||
In 1989 waren er voor het eerst problemen rond de organisatie van de Boulevardloop en kon de wedstrijd geen doorgang vinden. <ref>[http://www.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1989-10-04/edition/0/page/20?query=Boulevardloop&period=4/10/1989&sort=issuedate%20ascending Krantenbank Zeeland, 'Boulevardloop lijkt op sterven na dood', in: PZC, 4 oktober 1989]</ref> | In 1989 waren er voor het eerst problemen rond de organisatie van de Boulevardloop en kon de wedstrijd geen doorgang vinden. <ref>[http://www.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1989-10-04/edition/0/page/20?query=Boulevardloop&period=4/10/1989&sort=issuedate%20ascending Krantenbank Zeeland, 'Boulevardloop lijkt op sterven na dood', in: PZC, 4 oktober 1989]</ref> | ||
Een jaar later, in 1990 werd de wedstrijd weer wel gehouden, maar was de wedstrijd volgens de KNAU niet (tijdig) aangemeld, waardoor het volgens de atletiekbond een 'wilde' wedstrijd was. Het gevolg was een zeer uitgedund gezelschap lopers, waardoor de wedstrijd aan status verloor. Dat statusverlies had overigens ook te maken met het feit dat de organisatie vasthield aan de 'oude' afstand, die voor veel atleten geleidelijk als 'te kort' werd ervaren. Ook in 1991 ging de wedstrijd niet door vanwege bouwwerkzaamheden aan de Boulevard. | Een jaar later, in 1990 werd de wedstrijd weer wel gehouden, maar was de wedstrijd volgens de KNAU niet (tijdig) aangemeld, waardoor het volgens de atletiekbond een 'wilde' wedstrijd was. Het gevolg was een zeer uitgedund gezelschap van slechts 20 lopers, waardoor de wedstrijd aan status verloor. Dat statusverlies had overigens ook te maken met het feit dat de organisatie vasthield aan de 'oude' afstand, die voor veel atleten geleidelijk als 'te kort' werd ervaren. Ook in 1991 ging de wedstrijd niet door vanwege bouwwerkzaamheden aan de Boulevard. | ||
De wedstrijd van 1993 gaat de boeken in als de wedstrijd van de valse start. Als het startpistool van Gerrie ter Meulen weigert gaan een aantal lopers toch van start, waaronder de latere winnaar Kim Reinierse. De jury weigert hen af te blazen en een tweede start blijft uit. Reinierse wint de loop. | |||
Vanaf 1994 besloot de leiding van de wedstrijd - nog steeds verzorgd door Gerrie ter Meulen, de zoon van de oprichter - de afstand van de wedstrijd te verdubbelen, om weer meer lopers naar Vlissingen te lokken. Later is de wedstrijd als (laatste) onderdeel van het PZC-stratenloopcircuit opgenomen. Het trok daarmee weer veel meer lopers. | Vanaf 1994 besloot de leiding van de wedstrijd - nog steeds verzorgd door Gerrie ter Meulen, de zoon van de oprichter - de afstand van de wedstrijd te verdubbelen, om weer meer lopers naar Vlissingen te lokken. Later is de wedstrijd als (laatste) onderdeel van het PZC-stratenloopcircuit opgenomen. Het trok daarmee weer veel meer lopers. | ||
Versie van 14 sep 2015 10:28
Geschiedenis
Atletiekwedstrijd die sinds 1929 wordt gehouden over de Vlissingse boulevard. Daarmee is het de oudste stratenloop van Nederland. Het initiatief voor de wedstrijd kwam van de familie Ter Meulen. De wedstrijd trok in het verre verleden vaak duizenden toeschouwers en deelnemers uit binnen- en buitenland (vooral België). In 1930 kreeg de winnaar een aantal bijzondere prijzen: een boottocht naar Engeland, een wisselbeker, een doos chocolade en een medaille van de burgemeester.
Aanvankelijk moesten de atleten de boulevard 1 keer (3,6 km.) lopen, later (vanaf 1994) 2 keer (7,2 km.). Hein Cuje heeft de wedstrijd tussen 1956 en 1964 7 keer op zijn naam geschreven en is daarmee recordhouder.
Vanaf 1970 mogen ook vrouwen deelnemen aan de wedstrijd.
In 1989 waren er voor het eerst problemen rond de organisatie van de Boulevardloop en kon de wedstrijd geen doorgang vinden. [1]
Een jaar later, in 1990 werd de wedstrijd weer wel gehouden, maar was de wedstrijd volgens de KNAU niet (tijdig) aangemeld, waardoor het volgens de atletiekbond een 'wilde' wedstrijd was. Het gevolg was een zeer uitgedund gezelschap van slechts 20 lopers, waardoor de wedstrijd aan status verloor. Dat statusverlies had overigens ook te maken met het feit dat de organisatie vasthield aan de 'oude' afstand, die voor veel atleten geleidelijk als 'te kort' werd ervaren. Ook in 1991 ging de wedstrijd niet door vanwege bouwwerkzaamheden aan de Boulevard.
De wedstrijd van 1993 gaat de boeken in als de wedstrijd van de valse start. Als het startpistool van Gerrie ter Meulen weigert gaan een aantal lopers toch van start, waaronder de latere winnaar Kim Reinierse. De jury weigert hen af te blazen en een tweede start blijft uit. Reinierse wint de loop.
Vanaf 1994 besloot de leiding van de wedstrijd - nog steeds verzorgd door Gerrie ter Meulen, de zoon van de oprichter - de afstand van de wedstrijd te verdubbelen, om weer meer lopers naar Vlissingen te lokken. Later is de wedstrijd als (laatste) onderdeel van het PZC-stratenloopcircuit opgenomen. Het trok daarmee weer veel meer lopers.
Lijst van winnaars
|
1929 · NL A.A.W. Wolf, Den Haag |
1976 · NL P. Vonck, Hulst |
Auteur
Wim van Gorsel, 2015
Bronnen
-Krantenbank Zeeland, PZC, 1 augustus 2012
-Krantenbank Zeeland, PZC, 1929-2015
-mauricesteketee.wordpress.com