Biesmak

Biesmak

Artikel over biesmak in Zeeuwsch Dagblad, 16 augustus 1948, pag. 3, bron: [1]

Bijnaam. Letterlijk: bijvoegsel. In verschillende delen van Zeeland, in het bijzonder op Walcheren, het woord voor de bijnaam die men aan een mededorpeling gaf. Het grote aantal dorpsbewoners dat dezelfde familienaam en dikwijls ook dezelfde voornaam droeg, maakte dit gebruik noodzakelijk. De biesmak werd veelal ontleend aan een bijnaam uit de kinder- of schooltijd, aan een eigenschap of aan een voorval uit het leven van de drager. De persoonlijke biesmak ging dikwijls over op de kinderen van de drager, zelfs tot in de tweede en derde generatie.

Auteur

-P.J. Meertens, herz. J. Dekker (2012)

Literatuur

-Ghijsen, H.C.M., (red.), Woordenboek der Zeeuwse dialecten. Supplement (Krabbendijke, 2002) 95-96.

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Bekijk de originele tekst uit de Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984