Catharinus Forandinus Zeeman: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 23: | Regel 23: | ||
Na zijn afscheid als dominee van Zonnemaire verhuist Zeeman met zijn vrouw naar Haarlem. Daar overlijdt hij op 12 juni 1906 | Na zijn afscheid als dominee van Zonnemaire verhuist Zeeman met zijn vrouw naar Haarlem. Daar overlijdt hij op 12 juni 1906 | ||
===Bestuurder en schrijver== | ===Bestuurder en schrijver=== | ||
Naast predikant was Zeeman twintig jaar lang secretaris van Provinciaal Kerkbestuur van Zeeland, lid van het Provinciaal College van Toezicht en lid van het hoogste kerkelijke lichaam in Nederland, de Synode. | Naast predikant was Zeeman twintig jaar lang secretaris van Provinciaal Kerkbestuur van Zeeland, lid van het Provinciaal College van Toezicht en lid van het hoogste kerkelijke lichaam in Nederland, de Synode. | ||
Versie van 12 okt 2018 09:03
| Catharinus Forandinus Zeeman | |
|---|---|
 Catharinus Forandinus Zeeman (1828-1906), predikant te Zonnemaire, sinds 1883 lid van het Zeeuwsch Genootschap, foto: Lavieter & Co., 1887, ZA, coll. KZGW ZI IV 154-150. | |
| Geboren | 2 november 1828 Numansdorp |
| Overleden | 12 juni 1906 Haarlem |
| Beroep | predikant |
| VIAF | C.F. Zeeman |
Biografie
Catharinus Forandinus Zeeman werd geboren op 2 november 1828 te Numansdorp als zoon van dorpsarts Pieter Zeeman en Elisabeth Suzanna Zoutman. Hij studeerde theologie te Leiden, waar hij werd beinvloed door de moderne of vrijzinnige stroming. In 1854 werd hij predikant in het Overijsselse Welsum. In 1861 trouwde hij met Wilhelmina Worst - dochter van ds. Johannes Hubertus Worst, predikant te Bergen (NH) en Christina Elje Woerman.
In 1862 stapte hij over naar Zonnemaire. Bij zijn eerste preek gebruikt hij een tekst uit Efeziers (4:11).
Het jonge paar woonde aanvankelijk aan de Dorpsring - huis met de trapgevel - later in een ambtswoning aan de Zuidweg en kreeg twee zonen, Pieter - de latere Nobelprijswinnaar - en Bert.
Zeeman was een aanhanger van de vrijzinnige richting binnen de protestantse kerk. Hij zette zich af tegen de klassieke kerkelijke belijdenis.
Op 10 juli 1904 nam Zeeman afscheid als predikant. Hij deed dit met een tekst uit het Bijbelboek Johannes 17 vers 7: "Ik bid niet dat Gij hen bewaart voor den boze."
Na zijn afscheid als dominee van Zonnemaire verhuist Zeeman met zijn vrouw naar Haarlem. Daar overlijdt hij op 12 juni 1906
Bestuurder en schrijver
Naast predikant was Zeeman twintig jaar lang secretaris van Provinciaal Kerkbestuur van Zeeland, lid van het Provinciaal College van Toezicht en lid van het hoogste kerkelijke lichaam in Nederland, de Synode.
Behalve zijn werkzaamheden als predikant en kerkelijk bestuurder publiceerde Zeeman. Zo schreef hij een nog altijd waardevol boek over Nederlandsche spreekwijzen, benamingen en volksuitdrukkingen aan den Bijbel ontleend (Dordrecht, 1876), bovendien vele artikelen in theologische en andere tijdschriften. Hij is de vader van prof. dr. Pieter Zeeman (1865-1943). Deze heeft vele brieven van zijn ouders bewaard en ook preken van zijn vader. Deze zijn te vinden in het Zeemanarchief in Haarlem.
Bibliografie
Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984
Auteur
-P.J. Meertens
-W. van Gorsel, 2018
Literatuur
-Nagtglas, Levensberichten
-N.N.B.W.V.
-Catharinus Forandinus Zeeman [Documentatiemap], Zeeuwse Bibliotheek
Bronnen
Tijdschriftenbank Zeeland, KZGW, Zeeland, 17/2, 1 juni 2008, pag. 14 e.v.