Arno Seijbel: verschil tussen versies
| Regel 13: | Regel 13: | ||
==Loopbaan als speler== | ==Loopbaan als speler== | ||
Arno Seijbel speelde van ... tot ... voor Oemoemenoe uit Middelburg. Hij debuteerde als zestienjarige in het eerste team en speelde in 1987 zijn eerste interland voor Jong Oranje. In 1989 werd hij door de nationale rugbybond gekozen tot landelijk jeugdspeler van het jaar. | Arno Seijbel speelde van ... tot ... voor Oemoemenoe uit Middelburg. Hij debuteerde als zestienjarige in het eerste team en speelde in 1987 zijn eerste interland voor Jong Oranje. In 1989 werd hij door de nationale rugbybond gekozen tot landelijk jeugdspeler van het jaar. Hetzelfde jaar wordt hij ook voor de eerste keer uitgenodigd voor het Nederlands team. | ||
Om zich als speler verder te kunnen ontwikkelen kwam hij ook uit voor RRC in Rotterdam, waarvan hij in 2001 afscheid nam. Hij speelde 80 interlands, won drie Nederlandse Seven-titels, twee Europa Cups, de nationale beker en de nationale titel. | Om zich als speler verder te kunnen ontwikkelen kwam hij ook uit voor RRC in Rotterdam, waarvan hij in 2001 afscheid nam. Hij speelde 80 interlands, won drie Nederlandse Seven-titels, twee Europa Cups, de nationale beker en de nationale titel. | ||
Versie van 26 jul 2018 09:03
| Arno Seijbel | |
|---|---|
 foto: Omroep Zeeland | |
| Geboren | x x 1970 [[]] |
| Beroep | rugbyspeler en rugbytrainer |
Voormalig rugbyspeler van Oemoemenoe uit Middelburg. Arno Seijbel kwam 70 keer uit in het Nederlands rugbyteam. Hij was woonachtig in Nieuw- en St. Joosland (Later meer).
Loopbaan als speler
Arno Seijbel speelde van ... tot ... voor Oemoemenoe uit Middelburg. Hij debuteerde als zestienjarige in het eerste team en speelde in 1987 zijn eerste interland voor Jong Oranje. In 1989 werd hij door de nationale rugbybond gekozen tot landelijk jeugdspeler van het jaar. Hetzelfde jaar wordt hij ook voor de eerste keer uitgenodigd voor het Nederlands team.
Om zich als speler verder te kunnen ontwikkelen kwam hij ook uit voor RRC in Rotterdam, waarvan hij in 2001 afscheid nam. Hij speelde 80 interlands, won drie Nederlandse Seven-titels, twee Europa Cups, de nationale beker en de nationale titel.
Auteur
Wim van Gorsel, 2015