Sjef van Dongen: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Johan Francke (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Johan Francke (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 10: Regel 10:
| VIAF = [http://viaf.org/viaf/286794754 Sjef van Dongen]
| VIAF = [http://viaf.org/viaf/286794754 Sjef van Dongen]
}}
}}
== ==
== Jeugd en opleiding ==
Josephus Maria Andreas Cornelius (Sjef) van Dongen werd in Haarlem geboren en woonde later in [[Rotterdam]], maar zijn ouders kwamen beiden uit [[Waalwijk (plaats)|Waalwijk]]. Toen zijn vader in [[1912]] een kantoorbaan kreeg bij Kessels' Muziekin­stru­men­tenfa­briek in [[Tilburg]], ging het gezin in Tilburg wonen. In [[1922]] kreeg de vader van Van Dongen een baan bij de N.V. Nederlandsche Spitsbergen Compagnie (Nespi­co) in Rotter­dam en vertrok in die functie naar [[Barentsburg]] op [[Spitsbergen (eiland)|Spitsbergen]], waar de maatschappij een [[steenkool]]mijn exploiteerde.<br>
Josephus Maria Andreas Cornelius (Sjef) van Dongen werd in Haarlem geboren en woonde later in [[Rotterdam]], maar zijn ouders kwamen beiden uit [[Waalwijk (plaats)|Waalwijk]]. Toen zijn vader in [[1912]] een kantoorbaan kreeg bij Kessels' Muziekin­stru­men­tenfa­briek in [[Tilburg]], ging het gezin in Tilburg wonen. In [[1922]] kreeg de vader van Van Dongen een baan bij de N.V. Nederlandsche Spitsbergen Compagnie (Nespi­co) in Rotter­dam en vertrok in die functie naar [[Barentsburg]] op [[Spitsbergen (eiland)|Spitsbergen]], waar de maatschappij een [[steenkool]]mijn exploiteerde.<br>
Ook Van Dongen vertrok in [[1923]] naar Spitsbergen maar door de lage steenkoolprijzen was de mijn, waar in betere tijden 500 mensen werkten, niet langer rendabel. Vanaf [[1926]] bleef Van Dongen met twee anderen achter om de installaties te bewaken en te onderhouden.
Ook Van Dongen vertrok in [[1923]] naar Spitsbergen maar door de lage steenkoolprijzen was de mijn, waar in betere tijden 500 mensen werkten, niet langer rendabel. Vanaf [[1926]] bleef Van Dongen met twee anderen achter om de installaties te bewaken en te onderhouden.
Regel 43: Regel 43:




http://zoeken.zeeuwsebibliotheek.nl/?itemid=|universal/sru|http://data.bibliotheek.nl/ggc/ppn/
== Auteur ==
http://zoeken.zeeuwsebibliotheek.nl/?itemid=|universal/sru|http://data.bibliotheek.nl/ggc/ppn/
-
 
== Literatuur ==
-[http://zoeken.zeeuwsebibliotheek.nl/?itemid=|universal/sru|http://data.bibliotheek.nl/ggc/ppn/ Michelle van Dijk, ''Sjef van Dongen, Nederlandse Poolheld. Een reconstructie op basis van brieven en dagboeken'', LecturaCultura, 2015.]
 
-[http://zoeken.zeeuwsebibliotheek.nl/?itemid=|universal/sru|http://data.bibliotheek.nl/ggc/ppn/ Adwin de Kluyver, ''Terug uit de Witte Hel - Hoe poolreiziger Sjef van Dongen een nationale held werd'', Amsterdam: Balans, 2015.]




[[category:persoon]]
[[category:persoon]]
[[category:Zeeuwen]]
[[category:Zeeuwen]]
[[category:]]
[[category:politiek]]

Versie van 25 feb 2016 08:35

Sjef van Dongen

Sjef van Dongen als kamerlid, 1959, fotoarchief PZC, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 123149.
Geboren 30 maart 1906 Haarlem
Overleden 15 maart 1973 Vlissingen
Beroep politicus en poolreiziger
VIAF Sjef van Dongen

Jeugd en opleiding

Josephus Maria Andreas Cornelius (Sjef) van Dongen werd in Haarlem geboren en woonde later in Rotterdam, maar zijn ouders kwamen beiden uit Waalwijk. Toen zijn vader in 1912 een kantoorbaan kreeg bij Kessels' Muziekin­stru­men­tenfa­briek in Tilburg, ging het gezin in Tilburg wonen. In 1922 kreeg de vader van Van Dongen een baan bij de N.V. Nederlandsche Spitsbergen Compagnie (Nespi­co) in Rotter­dam en vertrok in die functie naar Barentsburg op Spitsbergen, waar de maatschappij een steenkoolmijn exploiteerde.
Ook Van Dongen vertrok in 1923 naar Spitsbergen maar door de lage steenkoolprijzen was de mijn, waar in betere tijden 500 mensen werkten, niet langer rendabel. Vanaf 1926 bleef Van Dongen met twee anderen achter om de installaties te bewaken en te onderhouden.

De zoektocht naar Nobile

In 1928 ondernam het toenmalige fascistische Italië een propagandastunt om de grootsheid van dit land te demonstreren. Generaal Umberto Nobile zou pogen, samen met 15 bemanningsleden, om in een luchtschip, de 'Italia', de Noordpool te bereiken. Deze politieke stunt, die werd gesteund door Paus Pius XI, was in zoverre een succes dat de Noordpool inderdaad werd bereikt. De terugtocht eindigde echter rampzalig daar het luchtschip neerstortte waarbij de commandogondel met Nobile en negen anderen aan boord van het luchtschip losscheurde. Het overige deel van het luchtschip, met de overige zes mensen aan boord, vloog later in brand. Een drietal mensen van de groep rond Nobile ging hulp zoeken en vertrok over het pakijs.

Hoewel de groep van Nobile over een zender beschikte kon deze geen contact met het hulpschip leggen. Een internationale reddingsactie werd op gang gezet. Hier namen Italia­nen, Zweden, Finnen, Russen, Fransen en ook Noren, waaronder Roald Amundsen, aan deel. Het vliegtuig van Amundsen stortte echter neer op het ijs waarbij hij, samen met vijf andere bemanningsleden, omkwam. Ook Van Dongen nam, samen met de Italiaanse kapitein Sora, deel aan de zoekactie met behulp van een hondenslee. Na een gevaarlijke zoektocht van vier weken moesten ook zij gered worden. Nobile en zeven bemanningsleden werden uiteindelijk gered door de Russische ijsbreker Krasin. Van de overigen is nimmer meer iets vernomen. Ook de resten van het luchtschip zijn nooit teruggevonden.

Van Dongen werd in Nederland als een held ontvangen. Over zijn avonturen schreef hij twee boeken.

Zeeuws-Vlaanderen

Na dit avontuur werd Van Dongen verkoper, eerst voor Philips en later voor het Liga-product Sanovite, wat hem in 1933 in Oostburg deed belanden.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog nam hij deel aan het verzet en na de bevrijding werkte hij voor het Militair Gezag. Hij werd vervolgens waarnemend burgemeester van Oostburg en in 1945 werd hij waarnemend burgemeester van Aardenburg, om in deze stad van 1946 tot 1962 een volwaardige burgemeestersfunctie te vervullen.

Ook was hij, van 1948 tot 1962, lid van de Provinciale Staten van Zeeland voor de KVP. Daarna was hij tot 1970 lid van de Gedeputeerde Staten. Voorts was hij Tweede Kamerlid van 1956 tot 1966.

Van Dongen was ereburger van Aardenburg.

Bibliografie

Externe links


Auteur

-

Literatuur

-Michelle van Dijk, Sjef van Dongen, Nederlandse Poolheld. Een reconstructie op basis van brieven en dagboeken, LecturaCultura, 2015.

-Adwin de Kluyver, Terug uit de Witte Hel - Hoe poolreiziger Sjef van Dongen een nationale held werd, Amsterdam: Balans, 2015.